εὐσθενέω
From LSJ
ὡς μήτε τὰ γενόμενα ἐξ ἀνθρώπων τῷ χρόνῳ ἐξίτηλα γένηται → in order that so the memory of the past may not be blotted out from among men by time
English (LSJ)
to be strong, healthy, Hp.Morb.Sacr.10 (prob.l.), E.Cyc.2, Arist.Pr.862a11, 925a3 (v.l. εὐθενέω); f.l. for εὐθενεῖν, A.Eu.895; so prob. in D.C.53.8.
Greek (Liddell-Scott)
εὐσθενέω: ἔχω καλὸν σωματικὸν σθένος, εἶμαι ἰσχυρός, ὑγιής, Εὐρ. Κύκλ. 2· ἐν Ἀριστ. Προβλ. 1. 22., 20. 18, μετὰ διαφ. γραφ. εὐθενέω.
French (Bailly abrégé)
-ῶ :
1 être vigoureux, robuste;
2 p. ext. se trouver bien.
Étymologie: εὐσθενής.
Greek Monotonic
εὐσθενέω: είμαι δυνατός, υγιής, σε Ευρ.
Russian (Dvoretsky)
εὐσθενέω: быть сильным, крепким Eur., Arst.
