μέρμις
English (LSJ)
ῑθος, ἡ, cord, string, rope, Od.10.23, D.S.3.21 (v.l. μέρμινθα): dat. pl. μερμίθαις from μέρμῑθα, Agatharch.47; μερμῑθος, ὁ, Hsch., Zonar. (Cf. μήρινθος.)
German (Pape)
[Seite 135] ιθος, ἡ, Schnur, Faden, κατέδει μέρμιθι φαεινῇ ἀργυρέῃ, Od. 10, 23; D. Sic. 3, 21, v.l. μέρμινθα, vgl. μήρινθος. Schon von den Alten von εἴρειν abgeleitet, mit vorgeschlagenem μ.
Greek (Liddell-Scott)
μέρμῑς: -ῑθος, ἡ, σπαρτίον, λεπτὸν σχοινίον, «σπάγγος», Ὀδ. Κ. 23· - δοτ. μερμίθαις ἐξ ὀνομαστ. μέρμιθα, Ἀγαθαρχ. ἐν Φωτ. Βιβλιοθ. 451. 36· μέρμιθος, ὁ, Ἡσύχ. ἐν λέξ. μέρμιθα, Ζωναρ. 1345. (Σχετίζεται πρὸς τὸ μήρινθος· ἡ ῥίζα εἶναι ἀμφίβολος, Κουρτ. Gr. Et. σ. 543).
French (Bailly abrégé)
ιθος (ἡ) :
fil, cordon.
Étymologie: DELG : ?
Greek Monolingual
Greek Monotonic
μέρμῑς: -ῑθος, ἡ, χορδή, σπάγγος, σκοινί, σε Ομήρ. Οδ. (άγν. προέλ.).
Russian (Dvoretsky)
μέρμῑς: ῑθος ἡ нить, веревка, шнур Hom., Diod.
Frisk Etymological English
-ιθος
Grammatical information: f.
Meaning: band, string (κ 23, D. S. 3, 21), dat. pl. -θαις (Agatharch. 47); acc. sg. -θον (H.), nom. -θος (Zonar.).
Origin: PG [a word of Pre-Greek origin]
Etymology: Formation like ἕλμις (μέρμινθα v.l. D. S. l. c. like ἕλμινθος etc.), ὄρνις γέλγις a. o. (Schwyzer 510, Chantraine 366). Further analysis unknown; a suffixal -μι- (with θ-enlargement) is possible; broken reduplication may be considered. A primary verb mer- twist, bind (WP. 2, 272 a. Pok. 733) is nowhere attested; cognates have been supposed in μηρύω as well as in βρόχος and μάραθ(ρ)ον (s. vv.), both without further confirmation. For foreign (Pre-Greek) origin Chantraine l.c., Deroy Glotta 35, 191ff. Fur. 289 compares μήρινθος, σμήρινθος string, thread and further σμῆριγξ hair, σμήριγγες πλεκταί, σειραί, βόστρυχοι H.
Middle Liddell
Frisk Etymology German
μέρμις: -ιθος
{mérmis}
Forms:, Dat. pl. μερμίθαις (Agatharch. 47); Akk. sg. -θον (H.), Nom. -θος (Zonar.).
Grammar: f.
Meaning: Band, Schnur (κ 23, D. S. 3, 21)
Etymology: Bildung wie ἕλμις (μέρμινθα v.l. D. S. l. c. wie ἕλμινθος usw.), ὄρνις γέλγις u. a. (Schwyzer 510, Chantraine 366). Weitere Analyse unsicher; ein suffixales -μι- (mit θ-Erweiterung) ist möglich; gebrochene Reduplikation kommt auch in Betracht. Ein primäres Verb mer- fiechten, binden (WP. 2, 272 u. Pok. 733) ist nirgends belegt; Ausläufer davon werden sowohl in μηρύω wie in βρόχος und μάραθ(ρ)ον (s. dd.) vermutet. Für fremde (vorgr.) Herkunft Chantraine a.a.O., v. Windekens Le Pélasgique 121 f., Deroy Glotta 35, 191ff.
Page 2,211