φιλοπραγμοσύνη
Θεὸς δὲ τοῖς ἀργοῖσιν οὐ παρίσταται → Longe est auxilium numinis ab inertibus → Umsonst erhofft der Träge Beistand sich von Gott
English (LSJ)
ἡ, busy disposition, meddlesomeness, restless habit of life, φεύγοντος τάς τε τιμὰς καὶ ἀρχὰς καὶ δίκας καὶ τὴν τοιαύτην πᾶσαν φιλοπρ. Pl.R.549c; of Philip of Macedon, D.1.14, 4.42; of Meidias, Id.21.137; synon. with πολυπραγμοσύνη, Arist.Top.111a10.
German (Pape)
[Seite 1284] ἡ, das Wesen des φιλοπράγμων, Geschäftigkeit, Thätigkeit; φεύγοντας τάς τε τιμὰς καὶ ἀρχὰς καὶ δίκας καὶ τὴν τοιαύτην πᾶσαν φιλοπραγμοσύνην Plat. Rep. VIII, 549 c; Dem. 1, 14 u. öfter; bes. unnütze Geschäftigkeit, Einmengung in fremde Händel, dah. Streit- od. Prozeßsucht, Sp. – Bei Strab. 1, 1,7 im guten Sinne von Homers vielseitigen geographischen Kenntnissen.
French (Bailly abrégé)
ης (ἡ) :
manie de se mêler des affaires d'autrui.
Étymologie: φιλοπράγμων.
Greek (Liddell-Scott)
φῐλοπραγμοσύνη: ἡ, τὸ νὰ εἶναί τις φιλοπράγμων, ἤγουν περίεργος καὶ πολυάσχολος, περιεργία, ἀνήσυχος τρόπος τοῦ βίου, ἡ εἰς ξένας ὑποθέσεις ἀνάμιξις, φεύγοντες τάς τε τιμὰς καὶ ἀρχὰς καὶ δίκας καὶ τὴν τοιαύτην πᾶσαν φιλοπρ. Πλάτ. Πολ. 549C· ἀποδιδομένη εἰς τὸν Φίλιππον τῆς Μακεδονίας ὑπὸ τοῦ Δημ. 13. 9., 52. 9, πρβλ. 559. 21· συνώνυμ. τῷ πολυπραγμοσύνη, Ἀριστ. Τοπ. 2. 4, 1.
Greek Monolingual
ἡ, ΜΑ φιλοπράγμων, -ονος]
το να είναι κανείς φιλοπράγμων·.
Greek Monotonic
φῐλοπραγμοσύνη: ἡ, πολυάσχολη διάθεση, πολυπραγμοσύνη, συνήθειες ζωής χωρίς ξεκούραση, σε Πλάτ., Δημ.
Russian (Dvoretsky)
φιλοπραγμοσύνη: (ῠ) ἡ хлопотливость, суетливость, неугомонность Plat., Dem., Arst.
Middle Liddell
φῐλοπραγμοσύνη, ἡ,
a busy disposition, meddlesomeness, restless habits of life, Plat., Dem. [from φῐλοπράγμων]
