θεοφάνεια
Φίλος με βλάπτων (λυπῶν) οὐδὲν ἐχθροῦ διαφέρει → Laedens amicus distat inimico nihil → Ein Freund, der schadet, ist ganz gelich mir einem Feind
English (LSJ)
ἡ, vision of God, Notiz.Arch.4.236 (Cyrene).
German (Pape)
[Seite 1198] ἡ, Erscheinung Gottes, K. S., von θεοφανής, Gott zeigend, adv., K. S.
Greek (Liddell-Scott)
θεοφάνεια: ἡ, ἐμφάνισις τοῦ θεοῦ ἐν σαρκί, Σὺ μετὰ Μωσέως θεοφανείας ἠξιωμένος Ἐκκλ. ΙΙ. θεοφάνεια, ων, τά, αὐτόθι· πρβλ. θεοφάνια ΙΙ.
Greek Monolingual
(I)
η (AM θεοφάνεια)
1. η παρουσία της Αγίας Τριάδος κατά τη Βάπτιση του Χριστού στον Ιορδάνη
2. η εορτή τών Φώτων, της Βαπτίσεως του Χριστού
3. η εμφάνιση θεού στους ανθρώπους.
[ΕΤΥΜΟΛ. < θεο- + -φάνεια (< -φανής < φαίνω), πρβλ. αληθοφάνεια, επιφάνεια].
(II)
τα (Μ θεοφάνεια)
1. η θεοφάνεια
2. (ενν. ιερά) τα τελούμενα κατά τη γιορτή της θεοφανείας.
[ΕΤΥΜΟΛ. θεοφάνεια (ενν. ιερά) «τα τελούμενα κατά την εορτή της θεοφανείας» (βλ.λ.)].
Mantoulidis Etymological
ἡ (=ἐμφάνιση θεοῦ). Σύνθετο ἀπό τό θεός + φαίνομαι. Δές γιά ἄλλα παράγωγα στό ρῆμα φαίνομαι καί στή λέξη θεός.
