βαρύκοτος
Ἔοικα γοῦν τούτου γε σμικρῷ τινι αὐτῷ τούτῳ σοφώτερος εἶναι, ὅτι ἃ μὴ οἶδα οὐδὲ οἴομαι εἰδέναι → I seem, then, in just this little thing to be wiser than this man at any rate, that what I do not know I do not think I know either
English (LSJ)
ον, heavy in wrath, A.Eu.780 (lyr.).
Spanish (DGE)
(βᾰρύκοτος) -ον
• Prosodia: [-ῠ-]
cargado de ira ἐγὼ δ' ἄτιμος ἁ τάλαινα β. mas yo, deshonrada, la mísera, llena de ira A.Eu.780, 810.
German (Pape)
[Seite 434] schwer, heftig grollend, Aesch. Eum. 750.
French (Bailly abrégé)
ος, ον :
chargé de ressentiment.
Étymologie: βαρύς, κότος.
Dutch (Woordenboekgrieks.nl)
βαρύκοτος -ον βαρύς, κότος in hevige woede.
Russian (Dvoretsky)
βαρύκοτος: распаленный гневом Aesch.
Greek (Liddell-Scott)
βᾰρύκοτος: -ον, ὁ βαρεῖαν, ἰσχυρὰν ὀργὴν ἔχων, Αἰσχύλ. Εὐμ. 780.
Greek Monolingual
βαρύκοτος, -ον (Α)
εκείνος που κατέχεται από μεγάλη οργή.
[ΕΤΥΜΟΛ. < βαρύς + κότος «οργή, έχθρα, μίσος»].
Greek Monotonic
βᾰρύκοτος: -ον, αυτός που διακατέχεται από ασυγκράτητη οργή, σε Αισχύλ.
