διειδής
Περὶ τοῦ ἐπέκεινα τοῦ νοῦ κατὰ μὲν νόησιν πολλὰ λέγεται, θεωρεῖται δὲ ἀνοησίᾳ κρείττονι νοήσεως → On the subject of that which is beyond intellect, many statements are made on the basis of intellection, but it may be immediately cognised only by means of a non-intellection superior to intellection
English (LSJ)
ές, (διεῖδον) transparent, clear, Thphr.CP6.19.2, Ael.NA 4.30, Philostr.Ep.33; ποταμοί Max. Tyr.36.1: Sup., Luc.Bacch.6.
Spanish (DGE)
-ές
1 transparente, claro del agua, Pythag.Ep.2.3, Thphr.CP 6.19.2 (cód.), Luc.Bacch.6, Aesop.26, cf. Q.S.10.144, ποταμοί Max.Tyr.36.1, ἤλεκτρον Q.S.5.625, ἔλαιον Ael.NA 4.30, cf. Hsch.
•subst. τὸ δ. transparencia, limpidez (ὑελοῦ ἐκπωμάτων) Philostr.Ep.33
•fino sup. χάρται Lyd.Mag.3.14, λίνοι Lyd.Mag.3.64
•translúcido de la materia anímica Corp.Herm.Fr.23.14
•fig. puro, limpio del ojo, Chrys.M.58.791, τὸ διειδὲς νᾶμα τοῦ βίου Basil.M.31.561B.
2 fig. inteligible de las palabras, Clem.Al.Strom.6.15.116, ἡ διειδεστάτη φωνή la voz más clara dicho del apóstol Pablo, Gr.Nyss.M.46.1152A.
German (Pape)
[Seite 617] ές, durchsichtig, hell, ὕδωρ, Theophr. u. Luc. Bacch. 6.
French (Bailly abrégé)
ής, ές :
transparent, limpide.
Étymologie: *διείδω.
Russian (Dvoretsky)
διειδής: прозрачный (ὕδωρ Luc.).
Greek (Liddell-Scott)
διειδής: -ές, (διεῖδον) διαφανής, διαυγής, καθαρός, Θεόφρ. Αἰτ. Φ. 6. 19, 2.
Greek Monolingual
διειδής, -ές (AM)
διαφανής, καθαρός.
[ΕΤΥΜΟΛ. < δι (α)- + -ειδής < είδος].
