φλεβικός
Γυναικὶ δ' ἄρχειν οὐ δίδωσιν ἡ φύσις → Natura quippe feminae imperium negat → Der Frau jedoch versagt zu herrschen die Natur
English (LSJ)
φλεβική, φλεβικόν, of a vein, of the veins, φ. πόροι the channels of the veins, Arist.HA510a14, PA647b2; οἱ πόροι οἱ φ. Id.HA561a17.
German (Pape)
[Seite 1290] von den Adern, dazu gehörig, πόρος, Adergang, Aderröhre, Arist. H. A. 3, 1.
Russian (Dvoretsky)
φλεβικός: жильный, венный (πόροι Arst.).
Greek (Liddell-Scott)
φλεβικός: -ή, -όν, ὁ ἀνήκων εἰς φλέβα, εἰς τὰς φλέβας, φλεβ. πόροι, οἱ ὀχετοὶ ἢ ἀγωγοὶ τῶν φλεβῶν, Ἀριστ. π. τὰ Ζ. Ἱστ. 3. 1, 13, περὶ Ζῴων Μορ. 2. 1, 21· οἱ πόροι οἱ φλ. ὁ αὐτ. π. τὰ Ζ. Ἱστ. 6. 3, 3.
Greek Monolingual
-ή, -ό / φλεβικός, -ή, -όν, ΝΜΑ φλέψ, φλεβός]
αυτός που ανήκει ή αναφέρεται σε φλέβα («φλεβικό αίμα»)
νεοελλ.
1. αυτός που αποτελείται από φλέβες («φλεβικό σύστημα»)
2. (πετρογρ.) γεωλογικός όρος που χρησιμοποιείται για τον χαρακτηρισμό τών εκρηξιγενών πετρωμάτων που σχηματίζονται από τη διείσδυση του μάγματος κατά μήκος ρωγμών κοντά στην επιφάνεια του εδάφους
3. φρ. «φλεβική νάρκωση»
ιατρ. φλεβαναισθησία.
