χορομανής
Οὐ γὰρ ἀργίας ὤνιον ἡ ὑγίεια καὶ ἀπραξίας, ἅ γε δὴ μέγιστα κακῶν ταῖς νόσοις πρόσεστι, καὶ οὐδὲν διαφέρει τοῦ τὰ ὄμματα τῷ μὴ διαβλέπειν καὶ τὴν φωνὴν τῷ μὴ φθέγγεσθαι φυλάττοντος ὁ τὴν ὑγίειαν ἀχρηστίᾳ καὶ ἡσυχίᾳ σῴζειν οἰόμενος → For health is not to be purchased by idleness and inactivity, which are the greatest evils attendant on sickness, and the man who thinks to conserve his health by uselessness and ease does not differ from him who guards his eyes by not seeing, and his voice by not speaking
English (LSJ)
ές, mad after dancing, τρόπος Ar.Th.961 (lyr.); cf. χοροιμανής.
German (Pape)
[Seite 1366] ές, gew. Form statt des poet. χοροιμανής, τρόπος Ar. Th. 961.
French (Bailly abrégé)
ής, ές :
passionné pour les chœurs.
Étymologie: χορός, μαίνομαι.
Russian (Dvoretsky)
χορομᾰνής: неистово пляшущий: χορομανεῖ τρόπῳ Arph. в безумной пляске.
Greek (Liddell-Scott)
χορομᾰνής: -ές, ὁ ἐμμανῶς ἀγαπῶν τὸν χορόν, Ἀριστοφάν. Θεσμ. 961· πρβλ. χοροιμανής.
Greek Monolingual
-ές, ΝΜΑ, και επικ. τ. χοροιμανής Α
μανιώδης χορευτής.
[ΕΤΥΜΟΛ. < χορός + -μανής (< μαίνομαι), πρβλ. ἐρωτο-μανής, ενώ ο ποιητ. τ. χοροιμανής με α' συνθετικό χοροῖ, τοπική του χορός (πρβλ. χοροι-θαλής) για μετρικούς λόγους].
