ὄρμενος
Ἔνεισι καὶ γυναιξὶ σώφρονες τρόποι → Insunt modesti mores etiam mulieri → Auch Frauen haben in sich weise Lebensart
English (LSJ)
or ὅρμενος, ὁ, shoot, sprout, or stem, stalk, = ἀσφάραγος ΙΙ, esp. = κραμβοσπάραγον, Diph. Siph. ap. Ath.2.62f, Hsch.: pl. ὄρμενοι Poll.6.61; but also ὄρμενα Posidipp.24, cf. Phryn.PSp.67 B., EM 161.4; dat. pl., Jul.Or.5.176a. (Cf. ὄρμενος, aor. part. Med. of ὄρνυμι.)
German (Pape)
[Seite 381] oder ὅρμενος, ὁ (ορ), Schoß, Stiel, Stengel, im plur. ὄρμενα, τά, Phryn. p. 111; τῶν λαχάνων αἱ ἄκανθαι ὄρμενα καλοῦνται, bes. vom Kohl, Ath. II, 62 e u. VLL.
French (Bailly abrégé)
part. ao. Moy. sync. de ὄρνυμι.
Russian (Dvoretsky)
ὄρμενος: эп. part. aor. 2 med. к ὄρνυμι.
Greek (Liddell-Scott)
ὄρμενος: ἢ ὅρμενος, ὁ, βλαστός, ἢ καυλός, Ἀθήν. 62F. ― Καθ’ Ἡσύχ.: «ὄρμενος· οἱ μὲν τῆς κράμβης τὸ ἐντὸς κύημα. οἱ δὲ τὸν ἄγριον ἀσπάραγον. ἄλλοι πᾶν τὸ ἐκκεκαυλημένον»· ― πληθ. ὄρμενοι, Πολυδ. Ϛϳ. 61· ἀλλ’ ὡσαύτως ὄρμενα, Ποσείδιππος ἐν «Συντρόφοις» 2, πρβλ. Α. Β. 38, Ἐτυμολ. Μέγ. 161. 3. (Πρβλ. ὄρμενος, μετοχ. μέσ. ἀορ. τοῦ ὄρνυμι.)
English (Autenrieth)
see ὄρνῦμι.
Greek Monotonic
ὄρμενος: μτχ. Μέσ. αορ. βʹ του ὄρνυμι.
Frisk Etymological English
Grammatical information: m., pl. also -α
Meaning: shoot, stalk, stick, especially of cabbage and asparagus (Diph. Siph. a. Posidipp. [IIIa] in Ath.);
Other forms: (ὅρ-).
Derivatives: ὀρμενόεις with a (lang) stalk (Nic.); ἐξ-ορμενίζω ὄρμενα ἐκβάλλειν, to put forth shoots (S. Ichn. 275 [uncertain], Nicostr. Com., Phryn., Poll.).
Origin: XX [etym. unknown]
Etymology: Formally identical with the ptc. aor. of ὄρνυμι, which may be also semantically possible; cf. ἔρνος. (S. also ὀρόδαμνος.)
Frisk Etymology German
ὄρμενος: {órmenos}
Forms: (ὅρ-)
Grammar: m., pl. auch -α
Meaning: ‘Schoß, Stiel, Stengel, bes. des Kohls und des Spargels' (Diph. Siph. u. Posidipp. [IIIa] bei Ath. u.a.);
Derivative: ὀρμενόεις ‘mit (langem) Stengel' (Nik.); ἐξορμενίζω ὄρμενα ἐκβάλλειν, Schosse aussenden (S. Ichn. 275 [unsicher], Nikostr. Kom., Phryn., Poll.).
Etymology : Mit dem Ptz. Aor. von ὄρνυμι formal identisch, was auch semantisch möglich ist; vgl. ἔρνος. S. indessen auch ὀρόδαμνος.
Page 2,419
