δυσκρασία
χαῖρ', ὦ μέγ' ἀχρειόγελως ὅμιλε, ταῖς ἐπίβδαις, τῆς ἡμετέρας σοφίας κριτὴς ἄριστε πάντων → all hail, throng that laughs untimely on the day after the festival, best of all judges of our poetic skill
English (LSJ)
ἡ, bad temperament, of the air, Str.6.4.1, Plu.Alex.58 (pl.); σώματος Stoic.3.216; τῶν ἐν ἡμῖν δυνάμεων Ph.1.29. (δυσκρᾰσίη Man.4.543.)
Spanish (DGE)
(δυσκρᾰσία) -ας, ἡ
• Alolema(s): -ίη Aret.SD 2.12.4, Man.4.543
1 destemplanza del tiempo atmosférico ἀερος Thphr.CP 5.8.2, ἀέρων, op. εὐκρασία Str.6.4.1, δυσκρασίαι τοῦ περιέχοντος Plu.Alex.58, cf. M.Ant.9.2
•del cuerpo Chrysipp.Stoic.2.216, Plu.Dio 2, Arat.29, ἀναισθήτῳ τε παλαίῃ δυσκρασίῃ Man.l.c.
2 fisiol. desequilibrio o alteración de la κρᾶσις elemental o natural, discrasia δ. τῶν ἐν ἡμῖν δυνάμεων Ph.1.29, de los elementos primarios: lo frío, lo caliente, lo seco y lo húmedo τὰ πρῶτα νοσήματα τὰ κατὰ δυσκρασίαν Gal.1.284, ὁ περὶ τῆς δυσκρασίας (λόγος) Gal.10.517, τῆς ἐμφύτου θέρμης δ. Aret.l.c., cf. Artem.3.56, Gal.13.190, 18(2).586, Cass.Fel.75, τὸ περιττὸν τῆς δυσκρασίας Steph.in Hp.Fract.89.2, rel. a la fiebre, Steph.in Hp.Progn.138.20, ψυχρὰ δ. τῆς γαστρός Steph.in Hp.Progn.172.35
•afección, enfermedad δυσκρασίαν γὰρ ἓν μέν τι πάθος γενικῶς ὀνομάζουσι Gal.13.191, pero distingue varios tipos ἡ δ. ... τοῦ ἥπατος Gal.13.192, del bazo, Archig.14.27B., ἡ δ. καὶ κατὰ τὰς ... φλέβας Gal.13.193, χρὴ τὰς δυσκρασίας ἰᾶσθαι τῆς γαστρός Gal.10.518.
German (Pape)
[Seite 683] ἡ, schlechte Mischung; σώματος, der Säfte, Plut. Dion. 2; von der Luft, schlechte Temperatur, schlechtes Klima, Alex. 58.
French (Bailly abrégé)
ας (ἡ) :
1 mauvais tempérament;
2 intempérie.
Étymologie: δύσκρατος.
Russian (Dvoretsky)
δυσκρᾰσία: ἡ дурное смешение, дискрасия: δ. σώματος или περὶ τὸ σῶμα Plut. плохое состояние здоровья; δ. θερμῶν Plut. повышенная температура (тела); δυσκρασίαι τοῦ περιέχοντος Plut. дурной климат, непогода.
Greek (Liddell-Scott)
δυσκρᾱσία: ἡ, κακὴ κρᾶσις, κατάστασις, Λατ. intemperies, τοῦ ἀέρος, Πλούτ. Ἀλεξ. 58· τοῦ σώματος, ὁ αὐτ. Δίωνι 2.
Greek Monolingual
η (AM δυσκρασία)
1. άσχημες καιρικές συνθήκες
2. κακή κράση του οργανισμού
νεοελλ.
χρόνια νοσηρή κατάσταση που συνδέεται με διαταραχές μεταβολισμού (ουρική αρθρίτιδα, διαβήτη, παχυσαρκία κ.λπ.).
Greek Monotonic
δυσκρᾱσία: ἡ, κακή κράση, κατάσταση, ιδιοσυγκρασία, Λατ. intemperies, λέγεται για τον άνεμο, σε Πλούτ.
Middle Liddell
δυσκρᾱσία, ἡ,
bad temperament, Lat. intemperies, of the air, Plut. [from δύσκρᾱτος]
