πεζέταιροι

English (LSJ)

οἱ, pezhetairoi, foot-guards in the Macedonian army (cf. ἑταῖρος), D.2.17, Anaximen. Lampsac.4J., Plu.Flam. 17, 2.197c.

German (Pape)

[Seite 542] οἱ, eine aus erlesenem Fußvolk gebildete, zu einer Art Leibwache bestimmte Schaar im macedonischen Heere, zum Unterschiede von den Garde-Reitern, die schlechtweg ἑταῖροι heißen, Dem. 2, 17, Plut. Flam. 17. In B. A. 289 wird erkl. οἱ περὶ τὸ σῶμα τοῦ Φιλίππου φρουροί· ἦσαν δὲ οὗτοι καὶ πρῶτοι καὶ ἰσχυροί.

French (Bailly abrégé)

ων (οἱ) :
fantassins gardes du corps du roi de Macédoine.
Étymologie: πεζός, ἑταῖρος.

Dutch (Woordenboekgrieks.nl)

πεζέταιροι -ων, οἱ [πέζα, ἑταῖρος] voetgarde (bij de Macedoniërs).

Russian (Dvoretsky)

πεζέταιροι: οἱ пешая гвардия (в Македонии) Dem., Plut.

Greek Monolingual

και πεζαίτεροι, οι, ΝΜΑ
οι πεζοί σωματοφύλακες τών Μακεδόνων βασιλέων, σε αντιδιαστολή προς τους εφίππους που ονομάζονταν εταίροι.
[ΕΤΥΜΟΛ. < πεζός + ἑταῖρος.

Greek Monotonic

πεζέταιροι: οἱ, οι πεζοί στρατιώτες στο Μακεδονικό στρατό· οι ιππείς λέγονταν ἑταῖροι, σε Δημ.

Greek (Liddell-Scott)

πεζέταιροι: οἱ, οἱ πεζοὶ σωματοφύλακες τοῦ Μακεδον. στρατοῦ, οἱ δὲ ἔφιπποι σωματοφ. ἐκαλοῦντο ἁπλῶς ἑταῖροι, Δημ. 23, 2, Πλουτ. Φλαμιν. 17., 2. 197C· πρβλ. Thirlw. Ἱστορ. τῆς Ἑλλάδ. τ. 5. σ. 179. - Κατὰ Φώτ. «Πεζέταιροι: Δημοσθένης ἐν Φιλιππικοῖς· Ἀναξιμένης δὲ ἐν πρώτῳ Φιλιππικῶν περὶ Ἀλεξάνδρου λέγων φησίν· ἔπειτα τοὺς μὲν ἐνδοξοτάτους ἱππεύειν συνεθίσας, ἑταίρους προσηγόρευσεν, τοὺς δὲ πλείστους καὶ τοὺς πεζούς .. πεζεταίρους ὠνόμασεν».

Middle Liddell

πεζ-έταιροι, οἱ,
the foot-guards in the Macedon. army, the horse-guards being ἑταῖροι, Dem.

Wikipedia EN

The pezhetairoi (Greek: πεζέταιροι, singular: pezhetairos) were the backbone of the Macedonian army and Diadochi kingdoms. They were literally "foot companions" (in Greek, pezos means "pedestrian" and hetairos means "companion" or "friend").

The Macedonian phalanxes were made up almost entirely of pezhetairoi. Pezhetairoi were very effective against both enemy cavalry and infantry, as their long pikes could be used to impale enemies charging on horse-back or to keep enemy infantry with shorter weapons at bay.

The pezhetairoi were the battalions of the Macedonian phalanx. They first came to prominence during the reign of Philip II, particularly when they played such an important role in Philip's subjugation of Greece at the Battle of Chaeronea in 338 BCE. Philip created this unit by lengthening the spear to the point of becoming a true pike, removing the heavy armor, and replacing the large shield with a smaller alternative. They were armed with the sarissa, a long spear with a shaft made from flexible cornel wood, which had a much longer reach than the traditional hoplite spear. Because of its length the phalanx could present the spearpoints of around five files of men; which made the phalanx almost impenetrable, and fearsome to oppose.

The name "foot companions" was used coined by Alexander II during the reign of his father Philip II as a recruiting method. By labeling his infantry as his personal "companions" and "friends," Philip was able to engage a wider manpower base for his subsequent military campaigns, as positions in his personal infantry would denote pride and honor.

Tactically, the pezhetairoi were best used as a strong defensive line, rather than as shock troops. The length of the sarissa, while making them terrifying for an enemy to oppose, severely limited their maneuverability; and if they were taken in flank or rear they had little chance of responding. This was particularly clear at the Battle of Gaugamela in 331 BCE, when the rapid advance of the right wing caused a breach to open between two of the battalions of pezhetairoi—a force of enemy cavalry broke through and, had it not been for a lack of discipline in their own command, under Parmenion, and for Alexander's placing of a second line of traditional hoplites in reserve, the phalanx might have been destroyed from the rear.

Apart from in pitched battles, the pezhetairoi and their sarissas were not very practical; it is supposed that they were re-armed, and their tactics adapted, to suit the guerrilla warfare that was prevalent, and necessary, in Bactria and Sogdia.

There is a separate group of Pezheteroi called Asthetairoi (singular Asthetairos). There is a debate as it is not fully clear what the prefix asth- (Greek: ασθ-) is referring to. Some claim it comes from asty (= city) or asthoi (= townsmen), which would mean the Asthetairoi were recruited from cities. But the units referred to as Asthetairoi where recruited in northern Macedonia, where there are just a few cities. Another suggestion is that asth- comes from aristoi (= the best) and thus implying they were some kind of elite. This would correspond to the fact that they were placed on the right side next to the hypaspists. The common conception is that Asthetairoi means 'closest companion' in terms of kinship and designated units from Upper Macedonia. Another explanation is that 'close' is referring to their position in battle, as they were the closest to the king. For fighting near the Hypaspists it is possible that they were better trained and equipped than normal Pezheteroi.

Wikipedia IT

I Pezeteri (Pezhetaìroi, ossia "I compagni a piedi" della falange) erano una specialità militare facente parte della falange macedone.

I pezeteri erano le unità di fanteria pesante armate con la sarissa, la picca macedone lunga oltre 5 metri (più di 12 cubiti secondo Teofrasto, all'inizio, per poi crescere successivamente fino a superare i 16 cubiti di lunghezza). Costituivano il cuore della falange, nel centro dello schieramento dell'esercito macedone.

Wikipedia ES

Los pezhetairoi o siguiendo las reglas de escritura del español pecétairoy (πεζέταιροι en griego) eran la columna vertebral del ejército macedonio. Formaban la compañía de a pie (en griego, pézos significa soldado de a pie, infante, y hetairos, compañero o amigo).

Las falanges griegas estaban formadas casi por entero de pezhetairoi. Estos eran especialmente eficaces contra la caballería enemiga, pues con sus largas picas (llamadas sarisas) podían empalar a los enemigos que iban a caballo. Durante la guerra de Alejandro Magno contra Persia se precisó más caballería de la habitual, así que la caballería de compañeros (hetairoi) también empezó a surgir alrededor de esta época.

Wikipedia DE

Als Pezhetairoi (altgriechisch πεζέταιροι, wörtlich „Gefährten zu Fuß“, Singular Pezhetairos) wurden im antiken hellenistischen Heerwesen die Soldaten der schweren Infanterie bezeichnet, die als „makedonische Phalanx“ aufgestellt in der Regel den Kern jeder Heeresformation bildeten. Sie waren also die regulären Phalangiten in den Heeren Makedoniens und seiner hellenistischen Nachfolgestaaten der Antigoniden, Seleukiden, Ptolemäer und anderer Dynastien. Ein mit ihnen vergleichbares Äquivalent waren die römischen Legionäre.

Wikipedia EL

Οι πεζέταιροι αποτελούσαν τη ραχοκοκαλιά του Μακεδονικού στρατού και των στρατών των Διαδοχικών Βασιλείων.

Οι Μακεδονικές φάλαγγες αποτελούνταν σχεδόν εξ ολοκλήρου από πεζεταίρους, η αποτελεσματικότητα των οποίων βασιζόταν στις μακρές τους σάρισες που θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν για να σταματήσουν τις κατά μετώπου επιθέσεις κλονισμού από ιππικό ή να κρατήσουν το πεζικό του εχθρού σε απόσταση.

Οι πεζεταίροι ήταν η κύρια μονάδα της Μακεδονικής φάλαγγας . Έγιναν για πρώτη φορά εμφανείς κατά την διάρκεια της βασιλείας του Φιλίππου Β', ιδιαίτερα όταν έπαιξαν έναν τόσο σημαντικό ρόλο στην επικράτηση του Φιλίππου στην Ελλάδα στη Μάχη της Χαιρωνείας το 338 π.Χ. Το όνομα «πεζεταίροι» χρησιμοποιήθηκε από τον Φιλίππου Β', πατέρα του Μεγάλου Αλεξάνδρου ως μια αρχαία μέθοδο στρατολόγησης. Με την επισήμανση του πεζικού του ως προσωπικών «εταίρων» και «φίλων» του, ο Φίλιππος είχε στη διάθεσή του ένα ευρύτερο ανθρώπινο δυναμικό για τις επόμενες στρατιωτικές εκστρατείες του, καθώς οι θέσεις στο προσωπικό του πεζικό θα επέφεραν υπερηφάνεια και τιμή.

Ήταν οπλισμένοι με τη σάρισα, ένα μακρύ δόρυ από εύκαμπτο ξύλο κρανιάς, που είχε πολύ μεγαλύτερη απόσταση από το παραδοσιακό οπλιτικό δόρυ. Λόγω του μήκους της, η φάλαγγα μπορούσε να υψώσει ταυτόχρονα τις σάρισες των πέντε πρώτων σειρών, γεγονός που κατέστησε τη φάλαγγα σχεδόν αδιαπέραστη και φοβερή για τους εχθρούς της.

Στη μάχη οι πεζεταίροι χρησιμοποιούνταν ως ισχυρή αμυντική γραμμή, παρά ως στρατεύματα κλονισμού. Οι σάρισες, παρ' όλο που προκαλούσαν τρόμο στον εχθρό, περιόριζαν σε μεγάλο βαθμό τη δυνατότητα ελιγμών, και επομένως εάν η φάλαγγα περικυκλωνόταν, σπάνια θα μπορούσε να αμυνθεί. Αυτό ήταν ιδιαίτερα ξεκάθαρο στη Μάχη των Γαυγαμήλων το 331 π.Χ., όπου η ταχεία πρόοδος της δεξιάς πτέρυγας δημιούργησε ένα άνοιγμα μεταξύ δύο συνταγμάτων. Μια δύναμη του εχθρικού ιππικού εισήλθε ενδιάμεσα, και αν δεν ήταν για έλλειψη της πειθαρχίας του εχθρού, και για την τοποθέτηση από τον Αλέξανδρο μιας δεύτερης γραμμής παραδοσιακών οπλιτών σε εφεδρεία, η φάλαγγα θα μπορούσε να είχε καταστραφεί από την πίσω πλευρά.

Πέρα από τις προκαθορισμένες μάχες, οι πεζεταίροι με τις σάρισές τους δεν ήταν πρακτικοί. Υποτίθεται ότι άλλαξαν οπλισμό, και η τακτική τους προσαρμόστηκε, έτσι ώστε να ταιριάζει στον ανταρτοπόλεμο που ήταν διαδεδομένος στη Βακτρία και τη Σογδιανή.

Υπήρχε μια ξεχωριστή ομάδα των πεζεταίρων, ονόματι Ασθεταίροι. Η ερμηνεία του προθέματος «ασθ-» είναι αμφιλεγόμενη. Κάποιοι ισχυρίζονται ότι προέρχεται από «άστυ» (= πόλη), γεγονός που θα σήμαινε ότι οι Ασθεταίροι είχαν στρατολογηθεί από πόλεις. Αυτοί όμως στρατολογούνταν στην Άνω Μακεδονία, όπου υπήρχαν μόνο λίγες πόλεις. Άλλες προτάσεις λένε ότι το πρόθεμα προέρχεται από «άριστοι» και συνεπώς υπονοούν ότι ήταν κάποιου είδος ειδική μονάδα. Αυτό θα αντιστοιχούσε στο γεγονός ότι τοποθετούνταν στη δεξιά πλευρά δίπλα στους υπασπιστές . Η κοινή αντίληψη είναι ο όρος σημαίνει «πλησιέστερος εταίρος» από την άποψη της συγγένειας και των καθορισμένων μονάδων από την Άνω Μακεδονία. Μια άλλη εξήγηση είναι ότι το «πλησιέστερος» αναφέρεται στη θέση τους στη μάχη, καθώς ήταν οι πλησιέστεροι στον βασιλιά. Επειδή πολεμούσαν κοντά στους υπασπιστές είναι πιθανό ότι ήταν καλύτερα εκπαιδευμένοι και εξοπλισμένοι από τον κανονικό πεζεταίρο.