συνάρτησις
Ἡ γὰρ σιωπὴ μαρτυρεῖ τὸ μὴ θέλειν → Hominem non velle significat silentium → Das Schweigen zeugt davon, dass der, der schweigt, nicht will
English (LSJ)
εως, ἡ,
A junction, union, τῶν φλεβῶν καὶ νεύρων Arist.Pr.883b22; joint of machine, Ph.Bel.91.8; combination of words, A.D.Synt.17.8.
II connection, coherence, cohesion of premises with one another and with the conclusion in a syllogism, Stoic.2.79; of the clauses in a conditional sentence, Plu. 2.387a, S.E.P.2.111.
German (Pape)
[Seite 1004] ἡ, das Mitverknüpfen, der Zusammenhang, καὶ κοινωνία S. Emp. adv. log. 2, 430.
French (Bailly abrégé)
εως (ἡ) :
t. de rhét. sorte d'argumentation.
Étymologie: συναρτάω.
Greek (Liddell-Scott)
συνάρτησις: ἡ, σύνδεσις, σύναψις, συνάφεια, τῶν φλεβῶν καὶ νεύρων Ἀριστ. Προβλ. 5. 26· συμπλοκή, συνδυασμὸς λέξεων, Ἀπολλ. περὶ Συντάξ. 16. 19. ΙΙ. εἶδος λογικοῦ ἐπιχειρήματος, (ἴδε συνάπτω ΙΙΙ. 3), Σέξτ. Ἐμπ. π. Π. 2. 111, π. Μ. 8. 430, Πλούτ. 2. 387Α.
Russian (Dvoretsky)
συνάρτησις: εως ἡ
1 соединение, связь (τῶν φλεβῶν καὶ νεύρων Arst.): μηδεμίαν ἔχειν κοινωνίαν καὶ συνάρτησιν Sext. не иметь ничего общего и не находиться ни в какой связи;
2 грам. словосочетание.
