ἐϋκτήμων
From LSJ
Dante Alighieri, Paradiso, XXXIII, v. 145
English (LSJ)
ἐϋκτήμον, gen. ονος, (κτῆμα) wealthy, Pi.N.7.92; εὐκτήμων Paul. Al.M.2.
German (Pape)
p. = εὐκτήμων.
Russian (Dvoretsky)
ἐϋκτήμων: 2, gen. ονος богатый (ἀγυιά Pind.).
Greek (Liddell-Scott)
ἐϋκτήμων: -ον, (κτῆμα) ἔχων πολλὰ καὶ καλὰ κτήματα, εὐκτήμων, πλούσιος, Πινδ. Ν. 7. 135, Πολυδ. Γ΄, 109.
Greek Monolingual
ἐϋκτήμων, -ον (Α)
αυτός που έχει πολλά και καλά κτήματα, ο μεγαλοκτηματίας.
[ΕΤΥΜΟΛ. < ευ (εϋ) + -κτήμων (< κτήμα < κτώμαι), πρβλ. ακτήμων, φιλοκτήμων].
