φιλάρετος

English (LSJ)

[ᾰ], ον, lover of virtue, Arist.EN1099a11; θεός Ph.1.19; generally, virtuous, Alex.Trall.8.2.

German (Pape)

[Seite 1275] der die Tugend liebt, Freund der Tugend, Arist. Nicom. 1, 8,10.

French (Bailly abrégé)

ος, ον :
qui aime la vertu, vertueux.
Étymologie: φίλος, ἀρετή.

Russian (Dvoretsky)

φιλάρετος: любящий добродетель Arst.

Greek (Liddell-Scott)

φῐλάρετος: [ᾰ], -ον, ὁ τὴν ἀρετὴν φιλῶν, φίλος τῆς ἀρετῆς, Ἀριστ. Ἠθ. Νικ. 1. 8, 10.

Greek Monolingual

-ον, ΜΑ
αυτός που αγαπά την αρετή («τὸν Θεὸν ἅτε φιλάρετον καὶ φιλόκαλον», Φίλ.).
επίρρ...
φιλαρέτως Μ
κατά τρόπο φιλάρετο.
[ΕΤΥΜΟΛ. < φιλ(ο)- + -άρετος (< ἀρετή), πρβλ. ἐνάρετος, πανάρετος].

Greek Monotonic

φῐλάρετος: [ᾰ], -ον (ἀρετή), αυτός που αγαπά την αρετή, σε Αριστ.

Middle Liddell

φῐλ-ᾰ́ρετος, ον, ἀρετή
fond of virtue, Arist.

Translations

virtuous

Arabic: ⁧فَاضِل⁩; Armenian: առաքինի; Belarusian: дабрадзейны, цнотлівы, цнотны; Bengali: নেক, ফাজেল; Bulgarian: добродетелен, целомъ́дрен; Catalan: virtuós; Chinese Mandarin: 有道德的, 有德行的, 貞／贞; Czech: ctnostný; Danish: dydig; Dutch: deugdzaam; Esperanto: virta; French: vertueux; Galician: virtuoso; Georgian: სათნო, უმანკო, უმწიკვლო; German: züchtig, tugendhaft, tugendsam; Greek: ηθικός, ενάρετος; Ancient Greek: ἀγαθός, ἄμεμπτος, ἀρετηφόρος, εἰνάρετος, ἐνάρετος, ἰνάρετος, καλός, κατορθωτικός, σπουδαῖος, ὑγιής, φιλάρετος, χρηστός; Ido: vertuoza; Italian: virtuoso; Latin: probus; Latvian: tikumīgs, šķīsts; Macedonian: добродетелен, доблестен; Maori: tapatahi, ngākaupai; Navajo: yáʼátʼéehii; Norwegian Bokmål: dydig; Occitan: virtuós; Old High German: chiusce; Plautdietsch: sitlich; Polish: cnotliwy; Portuguese: virtuoso, nobre, digno; Romanian: virtuos; Russian: добродетельный, целомудренный; Sanskrit: गुणज्ञ; Serbo-Croatian Cyrillic: вр̏лӣ; Roman: vȑlī; Slovak: cnostný; Slovene: čednosten; Spanish: virtuoso; Swedish: dygdig, dygdesam; Turkish: erdemli, faziletli; Ukrainian: доброчесний, цнотливий, чеснотливий