δίαρμα
Ὁ θάνατος οὐθὲν πρὸς ἡμᾶς, ἐπειδήπερ ὅταν μὲν ἡμεῖς ὦμεν, ὁ θάνατος οὐ πάρεστιν, ὅταν δὲ ὁ θάνατος παρῇ, τόθ' ἡμεῖς οὐκ ἐσμέν. → Death is nothing to us, since when we are, death has not come, and when death has come, we are not.
English (LSJ)
ατος, τό, (διαίρω)
A passage by sea, Plb.10.8.2, Agathem.3.13; crossing of a channel, Str.4.5.2. II elevation of style, ὄγκος καὶ δ. Plu.2.853c, Longin.12.1; δ. ψυχῆς λαβεῖν D.L.9.7. III = κούφισμα, Hsch.
German (Pape)
[Seite 599] τό, 1) die Erhebung des Styls, Longin. 12, 1; Plut., der es mit ὄγκος vrbdt, Aristoph. et Men. comp. 1; τῆς ψυχῆς, D. L. 9, 5. – 2) das Ueberfahren, πελάγιον, Seereise, Pol. 10, 8; Ueberfahrtsort, Strab. IV p. 199.
Greek (Liddell-Scott)
δίαρμα: -ατος, τό, (διαίρω) θαλασσοπορία, διὰ θαλάσσης ταξείδιον, Πολύβ. 10. 8, 2· διάβασις διὰ πορθμοῦ, πέρασμα, Στράβων 199. ΙΙ. ὕψος (λόγου), πρβλ. Πλούτ. 2. 165C, Λογγῖν. 12. 1, Κλήμ. Ἀλ. 858· δ. ψυχῆς λαβεῖν Διογ. Λ. 9. 7.
French (Bailly abrégé)
ατος (τό) :
élévation (de l’âme, du style).
Étymologie: διαίρω.
