ἄναγνος

English (LSJ)

ον,

   A unclean, unholy, defiled, A.Ag.220, Ch.994, S.OT823; ἄ. καὶ μιαρός Antipho 2.1.10; ἀ. ἁγνεία Ph.1.156. Adv. -νως Id.1.2, Poll. 1.32.

German (Pape)

[Seite 184] unrein, unkeusch, schuldbefleckt, Tragg., z. B. Aesch. Ag. 220; Eur. Hipp. 1448; auch Antiph. II, α, 10.

Greek (Liddell-Scott)

ἄναγνος: -ον, ἀκάθαρτος, μιαρός, μεμολυσμένος, μυσαρός, αἰσχρός, Αἰσχύλ. Ἀγ. 220. Χο. 986, Σοφ., κτλ.· ἄν. καὶ μιαρὸς Ἀντιφῶν 116. 11. Ἐπίρρ. -νως Πολυδ. Α. 32, Χρησμ. Σιβυλλ.

French (Bailly abrégé)

ος, ον :
impur, criminel.
Étymologie: ἀν-, ἀγνός.