ἀποπλανάω

English (LSJ)

fut. -ήσω,

   A lead astray, make to digress, λόγον Hp. Art.34, Luc.Anach.21; ἀ. τινὰ ἀπὸ τῆς ὑποθέσεως Aeschin.3.176:— Pass.,wander away from, τῆς ὑποθέσεως Isoc.7.77: abs., of leaderless wasps, Arist.HA554b23; wander from the truth, Alex.Aphr. in Metaph.139.12, Chrysipp.Stoic.3.33.    II distribute, in Pass., ἀποπλανᾶται ἐς πάντα αἷμα καὶ πνεῦμα Hp.Alim.33.    III metaph., seduce, beguile, τοὺς ἐκλεκτούς Ev.Marc.13.22.

German (Pape)

[Seite 319] dasselbe, abführen, τινὰ ἀπὸ τῆς ὑποθέσεως Aesch. 3, 176; Pol. 3, 57, 4; τὸν λόγον Luc. Gymn. 21; pass., abirren, abkommen, δέδοικα, μὴ πόῤῥω λίαν τῆς ὑπ οθέσεως ἀποπλανηθῶ Isocr. 7, 77; τοῦ λόγου Luc. Necyom. 19; a. Sp.

Greek (Liddell-Scott)

ἀποπλᾰνάω: μέλλ. -ήσω, = τῷ προηγ., ἀποπλανῶ, ἐκτρέπω τῆς εὐθείας ὁδοῦ, ἀπομακρύνω τοῦ προκειμένου, ἀλλ’ οὐ βούλομαι ἀποπλανᾶν τὸν λόγον (ἀποπλανεῖν, Kühn) Ἱππ. περὶ Ἄρθρ. 800· ἀπ. τινὰ ἀπὸ τῆς ὑποθέσεως Αἰσχίν. 79. 6: - Παθ., πλανῶμαι μακράν, δέδοικα μὴ πόρρω λίαν τῆς ὑποθέσεως ἀποπλανηθῶ Ἰσοκρ. 155D· ἀπολ., πλανῶμαι μακρὰν τῆς πατρίδος, Ἀριστ. Ἱστ. Ζ. 5.23, 1, Χρύσιππ. παρὰ Πλουτ. 2. 1048Α. ΙΙ. μεταφ., ἐξαπατῶ, «καὶ δώσουσι σημεῖα καὶ τέρατα πρὸς τὸ ἀποπλανᾶν, εἰ δυνατόν, καὶ τοὺς ἐκλεκτοὺς» Εὐαγγ. κ. Μάρκ. ιγ΄, 22.

French (Bailly abrégé)

-ῶ :
égarer, écarter de : τινα ἀπὸ τῆς ὑποθέσεως ESCHN écarter qqn du sujet;
Moy. ἀποπλανάομαι-ῶμαι s’écarter de, gén..
Étymologie: ἀπό, πλανάω.