ἔντοπος
Ὅτι σοῦ ἐστιν ἡ βασιλεία καὶ ἡ δύναμις καὶ ἡ δόξα, τοῦ Πατρός καὶ τοῦ Υἱοῦ καὶ τοῦ Ἁγίου Πνεύματος εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων. Ἀμήν. → For thine is the kingdom, and the power, and the glory, of the Father, and of the Son, and of the Holy Spirit forever and ever. Amen.
English (LSJ)
ον,
A in or of a place, S.Ph.212 (lyr.), 1171 (lyr.), OC1457, Pl.Lg.848d, prob. in Nausicr.1; ἔλαιον prob. in OGI629.70 (Palmyra, ii A. D.).
German (Pape)
[Seite 857] dasselbe; Soph. O. C. 1457; Ggstz von ἔξεδρος, Phil. 212, daheim; ibd. 1156 ὦ λῷστε τῶν πρὶν ἐντόπων, Schol. πλησιασάντων, derer, die früher hier waren; Plat. Legg. VIII, 848 d u. Sp.
Greek (Liddell-Scott)
ἔντοπος: -ον, ὁ ἔν τινι τόπῳ, ὡς οὐκ ἔξεδρος, ἀλλ’ ἔντοπος ἀνήρ, διότι ὁ ἀνὴρ δὲν εἶναι μακράν, ἀλλ’ ἐδῶ πλησίον, Σοφ. Φιλ. 212· λῷστε τῶν πρὶν ἐντόπων, συμπαθέστατε τῶν πρότερον ἐπισκεψαμένων τὸν τόπον, αὐτόθι 1171· εἴ τις ἔντοπος, ἐὰν εἶναι κανεὶς ἐδῶ κοντά, ὁ αὐτ. Ο. Κ. 1457· ἐντόπιος, ἐγχώριος, εἴτε τινὲς ἔντοποι Μαγνήτων εἴτ’ ἄλλων Πλάτ. Νόμ. 848D.
French (Bailly abrégé)
ος, ον :
1 qui se trouve dans le même lieu;
2 propre à un lieu, à un pays ; subst. ἔντοποι habitants d’un pays.
Étymologie: ἐν, τόπος.
Spanish (DGE)
-ον
1 que está en el lugar o en este lugar ὡς οὐκ ἔξεδρος, ἀλλ' ἔ. ἁνήρ que el hombre no está lejos, sino por aquí cerca S.Ph.211, cf. 280, ὦ λῷστε τῶν πρὶν ἐντόπων ¡oh, el mejor de los que han estado aquí antes! habla Filoctetes, S.Ph.1171.
2 perteneciente al lugar, del país o región τις ἔ. S.OC 1457, τινὲς (θεοί) ἔντοποι Μαγνήτων Pl.Lg.848d, de anim. y plantas πασῶν ἀρίστας ἐντόπους ref. salmonetes, Nausicr.1.8, cf. Ath.Epit.325e, ἔλαιον dud. en OGI 629.70 (Palmira II d.C.)
•subst. οἱ ἔντοποι los habitantes del lugar πρόβαθ' ὧδε, βᾶτε, βᾶτ', ἔντοποι S.OC 841.
