δύσορνις
Ἀναβάντα γὰρ εἰς τὴν ἀκρόπολιν, καὶ διὰ τὴν ὑπερβολὴν τῆς λύπης προσκόψαντα τῷ ζῆν, ἑαυτὸν κατακρημνίσαι → For he ascended the acropolis and then, because he was disgusted with life by reason of his excessive grief, cast himself down the height
English (LSJ)
ῑθος, ὁ, ἡ,
A = δυσοιώνιστος, boding ill, Id.Th.838 (lyr.), E.Hipp.757 (lyr.); with ill auspices, Plu.Marc.4.
German (Pape)
[Seite 685] ιθος, mit ungünstiger Vorbedeutung; οἰωνός Eur. Hipp. 795; ξυναυλία δορός Aesch. Spt. 820, d. i. unglücklich; unter unglücklichen Auspicien, Plut. Marcell. 4.
Greek (Liddell-Scott)
δύσορνις: -ῑθος, ὁ, ἡ, = δυσοιώνιστος, κακὰ προμηνύων, Αἰσχύλ. Θήβ. 838· οἰωνὸς Εὐρ. Ἱππ. 760· - μὲ κακοὺς οἰωνούς, Πλούτ. Μαρκ. 4.
French (Bailly abrégé)
ιθος (ὁ, ἡ)
1 de mauvais augure;
2 qui va, agit ou s’accomplit sous de mauvais auspices.
Étymologie: δυσ-, ὄρνις.
Syn. δυσοιώνιστος.
Spanish (DGE)
-ῑθος
• Prosodia: [-ῠ-]
de mal agüero ἦ δ. ἅδε ξυναυλία δορός de mal agüero fue este dúo de flauta de la lanza A.Th.838, Κρησίας <τ'> ἐκ γᾶς δ. ἔπτατο ref. a Fedra, E.Hipp.757
•contrario a los auspicios δυσόρνιθας αὐτοῖς γεγονέναι τὰς τῶν ὑπάτων ἀναγορεύσεις Plu.Marc.4.
