ἐπιχρώννυμι
ἀπὸ τῶν καρπῶν αὐτῶν ἐπιγνώσεσθε αὐτούς → ye shall know them by their fruits, by their fruits ye shall know them, by their fruits you shall know them, you will know them by their fruit
English (LSJ)
and ἐπιχωννύω, fut. -χρώσω: pf.
A -κέχρωκα Plu.(v.infr.) : —rub or smear over, colour on the surface, tinge, τι Ruf.Anat.30, Plu. 2.395e, cf. Plot.4.5.7 ; τινι with a thing, Luc.Dom.8 ; οὐκ ἄχρι τοῦ ἐπικεχρῶσθαι μόνον, ἀλλ' ἐς βάθος.. φαρμάκοις.. καταβαφεῖσα Id.Im. 16 : metaph., ψυχὴ ἐπακτὸν νοῦν ἔχει -χρωννύντα αὐτήν Plot.5.6.4:— Pass., δόξαις ἐπικεχρωσμένοι merely tinged with.., Pl.Ep.340d.
German (Pape)
[Seite 1005] (s. χρώννυμι), mit Farbe bestreichen, färben, οἶκον ἐρυθήματι Luc. dom. 8; ὁ ἀὴρ ἐπικέχρωκε τὸν χαλκόν Plut. de Pyth. orac. 4; Luc. imag. 16 οὐκ ἄχρι τοῦ ἐπικεχρῶσθαι μόνον, nur auf der Oberfläche, ἐς βάθος δευσοποιοῖς τισι φαρμάκοις ἐς κόρον καταβαφεῖσα, tief, echt gefärbt; – übertr., οἱ ὄντως μὴ φιλόσοφοι δόξαις δὲ ἐπικεχρωσμένοι, die nur so den Anstrich davon haben, Plat. Ep. VII, 340 d.
Greek (Liddell-Scott)
ἐπιχρώννῡμι: καὶ -ύω: μέλλ. -χρώσω, τρίβω ἢ ἀλείφω ἐπί τινος, χρωματίζω τὴν ἐπιφάνειάν τινος, καὶ τὸν οἶκον ὅλον ἐπιχρώννυσι τῷ ἐρυθήματι, καὶ δίδει εἰς ὅλον τὸν οἶκον χρωματισμόν τινα διὰ τοῦ ἐρυθήματος (ὁ χρυσός), Λουκ. περὶ Οἴκου 8· ἥν δ’ ἔχων φύσιν ὁ ἀήρ... κατὰ τὰς ἐπιψαύσεις ἐπικέχρωκε τὸν χαλκὸν Πλούτ. 2. 395Ε· ἡ εἰκὼν κεκοσμήσθω, οὐκ ἄχρι τοῦ ἐπικεχρῶσθαι μόνον, ἀλλ’ ἐς βάθος... φαρμάκοις... καταβαφεῖσα Λουκ. Εἰκ. 16· μεταφ., δόξαις ἐπικεχρωσμένοι, ἁπλῶς χρωματισμένοι μὲ δόξας, Πλάτ. Ἐπιστ. 340D.
French (Bailly abrégé)
colorer à la surface, teindre légèrement.
Étymologie: ἐπί, χρώννυμι.
Greek Monolingual
ἐπιχρώννυμι και ἐπιχρωνύω (Α)
καλύπτω την επιφάνεια με χρώμα («οὐκ ἄχρι τοῡ ἐπικεχρῶσθαι μόνον, ἀλλ’ ἐς βάθος... φαρμάκοις... καταβαφεῑσα»)
2. παθ. ἐπιχρώννυμαι
έχω την επιφάνεια μόνο βαμμένη, παρέχω επιπόλαια μόνο την εντύπωση ότι («οἱ δὲ ὄντως μὲν μὴ φιλόσοφοι, δόξαις δ’ ἐπικεχρωσμένοι» — αυτοί όμως πραγματικά δεν είναι φιλόσοφοι αλλά απλώς πασαλειμμένοι με τη φήμη του φιλοσόφου, Πλάτ.).
[ΕΤΥΜΟΛ. < επί + χρώννυμι «χρωματίζω»].