περσέα
ἔνθα οὐκ ἔστι πόνος, οὐ λύπη, οὐ στεναγμός, ἀλλὰ ζωὴ ἀτελεύτητος → where there is no pain, no sorrow, no sighing, but life everlasting
English (LSJ)
ἡ,
A persea, an Egyptian tree, Mimusops Schimperi, Hp.Mul. 1.90, Thphr.HP3.3.5, 4.2.5, OGI97.9 (Taposiris, iii/ii B. C.), D.S.1.34 (-αία codd.), Str.17.2.2, Dsc.1.129 (v.l. -αία), Plu.2.378c, etc.:— later περσία, POxy.53.7 (iv A. D.); ornament in form of its leaf, BGU 1028.9 (ii A. D.): also περσεία, poet. περπερ-είη, Nic.Al.99, Paus.5.14.3.
German (Pape)
[Seite 603] ἡ, poet. auch πέρσεια u. περσία, Persea, eine ägyptische Baumart, die die Frucht aus dem Stamme treibt, wahrscheinlich einerlei mit περσίον, Hippocr.; Theophr., wo Schneider zu hist. plant. 4, 2, 5, T. 3 p. 284 zu vgl.; nicht zu verwechseln mit dem Pfirsichbaum, Περσικὴ μηλέα, u. mit dem Giftbaume, περσαία, der durch die Soldaten des Kambyses aus Persien nach Aegypten gebracht sein soll.
Greek (Liddell-Scott)
περσέα: ἡ, Λατ. persea, εἶδος δένδρου Αἰγυπτιακοῦ, φέροντος τὸν καρπὸν ἐπ’ αὐτοῦ τοῦ στελέχους, Ἱππ. 633. 30, Θεοφρ. π. Φυτ. Ἱστ. 4. 2, 5 (ἴδε Schneid. Ind.), Στράβ. 822, κτλ.· ― ποιητ. ὡσαύτως περσεία, Νικ. Ἀλεξιφ. 99 (περσαία ἐν Διοδ. 1. 34, εἶναι πιθανῶς ἐφθαρμένον). Ὁ καρπὸς ἐκαλεῖτο πέρσειον ἢ πέρσιον, τό, Θεοφρ. π. Φυτ. Ἱστ. 2. 2, 10· πληθ. πέρσεια, Κλέαρχ. παρ’ Ἀθην. 649Α. ― Ἴδε Κόντου Φιλολ. Σύμμικτα ἐν Ἀθηνᾶς τ. Γ΄, σ. 566.
French (Bailly abrégé)
ας (ἡ) :
arbre à fruits égyptien (qqf confondu à tort avec le pêcher).
Étymologie: DELG à cause de son origine perse.
