πυραμοῦς

From LSJ
Revision as of 12:25, 29 September 2017 by Spiros (talk | contribs) (35)

γραμματική ἐστιν ἐμπειρία τῶν παρὰ ποιηταῖς τε καὶ συγγραφεῦσιν ὡς ἐπὶ τὸ πολὺ λεγομένων → grammar is a practical knowledge of the usage of poets and writers of prose

Source
Click links below for lookup in third sources:
Full diacritics: πῡρᾰμοῦς Medium diacritics: πυραμοῦς Low diacritics: πυραμούς Capitals: ΠΥΡΑΜΟΥΣ
Transliteration A: pyramoûs Transliteration B: pyramous Transliteration C: pyramoys Beta Code: puramou=s

English (LSJ)

οῦντος, ὁ, contr. fr. πυραμόεις, (πυρός)

   A cake of roasted wheat and honey, Ephipp.8.3, cf. Trypho ap.Ath.3.114b; given to him who kept awake best during a παννυχίς, Call.Fr.2.6P.: hence, generally, meed of victory, prize, τοῦ γὰρ τεχνάζειν ἡμέτερος ὁ π. for stratagem 'we take the cake (or biscuit)', Ar.Th.94, cf. Eq.277.

German (Pape)

[Seite 820] ὁ, statt πυραμόεις, ein Kuchen von geröstetem Weizen mit Honig (Ath. III, 144 b, ἄρτος διὰ σησάμων πεττόμενος καὶ τάχα ὁ αὐτὸς τῷ σησαμίτῃ ὤν), Ar. Equ. 277, den der bekam, welcher die Nacht über bei der παννυχίς wachend aushalten konnte; dah. Th. 94 τοῦ γὰρ τεχνάζειν ἡμέτερος ὁ πυραμοῦς, in der List ist der Kuchen unser, d. i. bin ich des Sieges gewiß, vgl. Schol. zur Stelle und πυραμίς.

Greek (Liddell-Scott)

πῡρᾰμοῦς: οῦντος, ὁ, ἀντὶ πυραμόεις (πυρὸς) εἶδος πλακοῦντος ἐκ πεφρυγμένου σίτου καὶ μέλιτος, Ἔφιππος ἐν «Ἐφήβοις» 1. 3, πρβλ. Ἀθήν. 114Β· ἐδίδοτο δὲ εἰς ἐκεῖνον ὅστις διέμενεν ἄγρυπνος ἐν παννυχίδι, Ἰατροκλ. παρ’ Ἀθην. 647C. 2) καθόλου τῆς νίκης τὸ ἆθλον, βραβεῖον, τοῦ γὰρ τεχνάζειν ἡμέτερος ὁ π., ὡς πρὸς τὰ στρατηγήματα εἰς ἡμᾶς ἁρμόζει τὸ βραβεῖον, Ἀριστοφ. Θεσμ. 94, πρβλ. Ἱππ. 277.

French (Bailly abrégé)

οῦντος (ὁ) :
gâteau de miel et de farine.
Étymologie: πυρός.

Greek Monolingual

-οῡντος, ὁ, Α
1. είδος πίτας από ψημένο σιτάρι και μέλι
2. (με ειδική σημ.) πίτα με σύσταση παρόμοια με την παραπάνω που προσφερόταν σε εκείνον ο οποίος παρέμενε άγρυπνος κατά τη διάρκεια παννυχίδας
3. άθλο νίκης, βραβείο.
[ΕΤΥΜΟΛ. Η λ. πυραμοῦς (< πυραμόεις, με συναίρεση) αποτελεί παρλλ. τ. της λ. πυραμίς με σημ. «είδος γλυκίσματος» με κατάλ. -όεις (βλ. λ. πυραμίδα)].