ἀσπαλιεύς

English (LSJ)

έως, ὁ, = sq., Nic.Th.704, Opp.H.3.29, al.

German (Pape)

[Seite 373] ὁ, der Fischer, Nic. ther. 704.

Spanish (DGE)

(ἀσπᾰλιεύς) -έως, ὁ
pescador gener. ὅταν ... χελύνην ... ἐρύσωσιν ἐπὶ ξερὸν ἀσπαλιῆες Nic.Th.704, κατάγουσι δίκτυον ἀσπαλιῆες Opp.H.3.124, cf. 2.430, 3.29, C.1.58, 1.74, ref. a los apóstoles, Nonn.Par.Eu.Io.21.3
•de caña τὸν ἀσπαλιέα σπάσαι τὸν κάλαμον Ael.VH 1.5.

• Etimología: Quizá deriv. de *ἄσπαλος c. un final que recuerda a ἁλιεύς, rel. lat. squalus, aisl. hvalr, aprus. kalis, pero hay dificultad en cuanto al sent.

Greek Monolingual

ἀσπαλιεύς, ο (Α)
ο ψαράς.
[ΕΤΥΜΟΛ. Τεχνικός όρος αβέβαιης προελεύσεως. Η λ. ασπαλιεύς θεωρήθηκε ως παράγωγο ενός τ. άσπαλος «ιχθύς» (Ησύχ.), έπειτα από αναλογική επίδραση του τ. αλιεύς. Υποστηρίχθηκε εξάλλου ότι ο τ. άσπαλος συνδέεται με τα λατ. squalus, ονομασία ενός μεγάλου ψαριού, αρχ. νορβ. hvalr «φάλαινα», αρχ. πρωσ. kalis «γλανός» (είδος ψαριού του γλυκού νερού)», πράγμα που εγείρει πολλές αντιρρήσεις. Προτιμότερο ίσως θα ήταν να θεωρηθεί η λ. άσπαλος μεσογειακής προελεύσεως. Τέλος η αρχαία υπόθεση ότι ο τ. προέρχεται από ανα- + σπάω οφείλεται σε παρετυμολογία].