θέρμη
Φιλοκαλοῦμέν τε γὰρ μετ' εὐτελείας καὶ φιλοσοφοῦμεν ἄνευ μαλακίας → Our love of what is beautiful does not lead to extravagance; our love of the things of the mind does not makes us soft.
English (LSJ)
also θέρμᾰ (q.v.), ἡ,
A heat, Hp.VM19, LXXSi.38.28, Act.Ap.28.3; τῆς θ. when it is hot, Olymp.in Mete.98.20; feverish heat, Pherecr.158, Pl.Tht.178c (θερμά codd.), Arist.Pr.862a18: Pl., Hp. Epid.7.51, Th.2.49, Arr.An.2.4.8. II θέρμαι, αἱ, hot springs, IG14.455 (Catana), cf. 1055: name of a town in Sicily, Plb.1.24.4. 2 hot baths, POxy.473.5 (ii A.D.), etc.
German (Pape)
[Seite 1201] ἡ, Wärme, Hitze, Thuc. 2, 49; im plur. von Fieberhitze, ὁ π υρετός Tim. lex., vgl. Luc. D. Mar. 11; Arr. An. 2, 4 u. A. Die neuen Attiker schrieben θέρμα, Lob. zu Phryn. 331; αἱ θέρμαι, warme Bäder, s. nom. pr.
Greek (Liddell-Scott)
θέρμη: ἡ, (θερμὸς) θερμότης, ζέστη, Ἱππ. Ἀρχ. Ἰητρ. 16· πυρετώδης ζέστη, πυρετός, Φερεκρ. ἐν Ἀδήλ. 90, Θουκ. 2. 49, Πλάτ. Θεαιτ. 178C, Ἀριστ. Προβλ. 1. 23, κτλ.· ὡσαύτως, ἱδρὼς, Ἀρρ. Ἀν. 2. 27· πρβλ. θέρμα. ΙΙ. θέρμαι, αἱ, θερμαὶ πηγαί, Λατ. thermae, Συλλ. Ἐπιγρ. 5694, 5809· ― ὄνομα πόλεώς τινος ἐν Σικελίᾳ, Πολύβ. 1. 24, 4.
French (Bailly abrégé)
ης (ἡ) :
chaleur, chaleur de fièvre.
Étymologie: θερμός.
English (Strong)
from the base of θέρος; warmth: heat.
English (Thayer)
(and Θερμα; cf. Lob. ad Phryn., p. 331 (Rutherford, New Phryn., p. 414)), θέρμης, ἡ, heat: Thucydides, Plato, Menander, others.)