αιτιώμαι
From LSJ
τὸ ἀγαθὸν αἱρετόν· τὸ δ' αἱρετὸν ἀρεστόν· τὸ δ' ἀρεστὸν ἐπαινετόν· τὸ δ' ἐπαινετὸν καλόν → what is good is chosen, what is chosen is approved, what is approved is admired, what is admired is beautiful
Greek Monolingual
(-άομαι) (Α αἰτιῶμαι)
(αποθ.) θεωρώ κάποιον υπεύθυνο, του καταλογίζω ευθύνη, μέμφομαι, κατηγορώ
αρχ.
1. προσάπτω σε κάποιον την ενοχή για κάτι, τον ενοχοποιώ
2. (με καλή σημ.) αναγνωρίζω σε κάποιον καλή πρόθεση ή ιδιότητα, τον τιμώ, τον υπολήπτομαι
3. ισχυρίζομαι, διατείνομαι, υποστηρίζω κάτι
4. προβάλλω κάτι ως αίτιο, δηλώνω, εκθέτω την πραγματική αιτία
5. κατηγορούμαι.
[ΕΤΥΜΟΛΟΓΙΑ < αιτία ή αίτιος βλ. λ..
ΠΑΡ. αιτίαμα, αιτίασις, αιτιατός
αρχ.
αἰτιατέον.
ΣΥΝΘ. αρχ. ἐπαιτιῶμαι, καταιτιῶμαι, προσαιτιῶμαι].
