βέομαι
παρώνυμα δέ λέγεται ὅσα ἀπό τινος διαφέροντα τῇ πτώσει τήν κατά τοὔνομα προσηγορίαν ἔχει, οἷον ἀπό τῆς γραμματικῆς ὁ γραμματικός καί ἀπό τῆς ἀνδρείας ὁ ἀνδρεῖος. → Things are said to be named 'derivatively', which derive their name from some other nam
English (LSJ)
and βείομαι, Homeric subj. used as fut., I
A shall live, οὔ τι Διὸς βέομαι φρεσίν Il.15.194; οὐδ' αὐτὸς δηρὸν βέῃ 16.852, cf. 24.131; τί νυ βείομαι αἰνὰ παθοῦσα ; 22.431. (Cf. βιόμεσθα, βίονται (v. βιόω), whence βίομαι, βίε' should perh. be restored in Hom.)
German (Pape)
[Seite 442] auch βείομαι, Hom. nur praes. mit Futur-, Bdtg. ich werde wandeln (βῆναι), ich werde leben, Il. 15, 194. 16, 852. 22, 431. 24, 131. Andere bringen es mit βίος zusammen; danach wäre βείομαι die ursprüngl. Form, durch guna ει aus ι.
Greek (Liddell-Scott)
βέομαι: καὶ βείομαι, παρ’ Ὁμήρ. μόνον, μετὰ σημασ. μέλλ., θὰ ζήσω, οὔτι Διὸς βέομαι φρεσὶν Ἰλ. Ο. 194· οὐδ’ αὐτὸς δηρὸν βέη II. 852, πρβλ. Ω. 131· ἐγὼ δειλή τὲ νυ βείομαι Χ. 431. (Ὀ Κούρτιος φρονεῖ ὅτι ἀνήκει εἰς τὴν ῥίζαν τῶν λέξεων βίος, βιόω).
French (Bailly abrégé)
par renforcement épq. βείομαι;
prés. au sens d’un fut.
vivre.
Étymologie: apparenté à βίος.
English (Autenrieth)
2 sing. βέῃ, pres. w. fut. signif.: shall (will) live, Il. 15.194, Il. 16.852, Il. 22.22, , Il. 24.131.
Spanish (DGE)
• Alolema(s): βείομαι Il.22.431; βίομαι h.Ap.528
• Morfología: [fut. hom.]
viviré οὔ τι Διὸς βέομαι φρεσίν Il.15.194, οὐδ' αὐτὸς δηρὸν βέῃ (pero cf. βείῃ Hsch.) Il.16.852, cf. 24.131, τί νυ βείομαι αἰνὰ παθοῦσα Il.22.431, πῶς καὶ νῦν βιόμεσθα; h.Ap.l.c., ψυχαὶ δὲ βέονται Λοκρῶν Orác. en Phleg.36.2.8.
• Etimología: De la r. *gu̯iH3- ‘vivir’ en grado P/ø, y rel. c. av. gaya ‘vida’, ai. gáya; c. otro grado vocálico ø/P, cf. ἐβίων, βιῶναι y tb. ζώω q.u.; c. caída de la laringal βέομαι.
