ἐπιλήπτωρ
έγ', ὦ ταλαίπωρ', αὐτὸς ὧν χρείᾳ πάρει. τὰ πολλὰ γάρ τοι ῥήματ' ἢ τέρψαντά τι, ἢ δυσχεράναντ', ἢ κατοικτίσαντά πως, παρέσχε φωνὴν τοῖς ἀφωνήτοις τινά → Wretched brother, tell him what you need. A multitude of words can be pleasurable, burdensome, or they can arouse pity somehow — they give a kind of voice to the voiceless | Tell him yourself, poor brother, what it is you need! For abundance of words, bringing delight or being full of annoyance or pity, can sometimes lend a voice to those who are speechless.
English (LSJ)
ορος, ὁ,
A censurer, Ζήνωνος πάντων ἐπιλήπτορος Timo 45.2.
German (Pape)
[Seite 958] ορος, ὁ, der Angreifende, Tadelnde, Timon. bei D. L. 9, 25 u. Plut. Pericl. 4.
Greek (Liddell-Scott)
ἐπιλήπτωρ: -ορος, ὁ, ὁ ἐπιτιμῶν, ἐπιτιμητής, ψέκτης, Ζήνωνος πάντων ἐπιλήπτορος Τίμων παρὰ Πλουτ. ἐν Περικλ. 4.
French (Bailly abrégé)
ορος (ὁ) :
qui réprimande, censeur.
Étymologie: ἐπιλαμβάνω.
Greek Monotonic
ἐπιλήπτωρ: -ορος, ὁ, επικριτής, παρά Πλούτ.
Russian (Dvoretsky)
ἐπιλήπτωρ: ορος ὁ порицатель, хулитель (πάντων Timon ap. Plut. et Diog. L.).
