ἀγηνορία
Ἀναβάντα γὰρ εἰς τὴν ἀκρόπολιν, καὶ διὰ τὴν ὑπερβολὴν τῆς λύπης προσκόψαντα τῷ ζῆν, ἑαυτὸν κατακρημνίσαι → For he ascended the acropolis and then, because he was disgusted with life by reason of his excessive grief, cast himself down the height
English (LSJ)
ἡ,
A manliness, courage, of men, Il.22.457; arrogance, pride, in pl., 9.700; sg., Nonn.D.42.384, AP10.75.7 (Pall.), etc.; of a lion, Il. 12.46.
German (Pape)
[Seite 13] ἡ, Mannhaftigkeit, Muth, Hom. Il. 22, 457, plur. 9, 700; auch vom Löwen, 12, 46.
Greek (Liddell-Scott)
ἀγηνορία: [ᾰ], ἡ, ἀνδρεία, ἀνδρότης, θάρρος, Ἰλ. Χ. 457· ὑπερηφανία, θρασύτης, ἐν τῷ πληθ. Ι. 700, ἐπὶ λέοντος, Μ. 46.
French (Bailly abrégé)
ας (ἡ) :
ion. ἀγηνορίη, ης;
1 bravoure, courage, héroïsme;
2 fierté.
Étymologie: ἀγήνωρ.
Greek Monotonic
ἀγηνορία: [ᾰ], ἡ, ανδρεία, θάρρος, σε Ομήρ. Ιλ.
Russian (Dvoretsky)
ἀγηνορία: ион. ἀγηνορίη ἡ тж. pl. мужество, отвага, тж. неукротимость Hom.
