ἐπιτρύζω
καὶ ὑποθέμενος κατὰ τῆς κεφαλῆς φέρειν τὰς πληγάς, ὡς ἐν ἐκείνῃ τοῦ τε κακοῦ τοῦ πρὸς ἀνθρώπους → and having instructed them to bring their blows against the head, seeing that the harm to humans ... (Josephus, Antiquities of the Jews 1.50)
English (LSJ)
A squeak beside or over, πέμφιγες -τρύζουσι θανόντα Euph. 134; τό μοι τελχῖνες -τρύζουσιν mutter, Call.Aet.Oxy.2079 Fr.1.1, cf. Hsch.; μῦς -τρύξας τινί Babr.112.8 : abs., [τέττιξ] ἁβρὸν ἐ. chirps, AP6.54 (Paul. Sil.). (In part perh. f.l.for -τρίζω.)
German (Pape)
[Seite 997] (s. τρύζω), dazu schwirren, von der τέττιξ, Paul. Sil. 48 (VI, 54); ἐπιτρύξας, von der Maus, Babr. 112, 8.
Greek (Liddell-Scott)
ἐπιτρύζω: ἐπιγογγύζω, τῷ δ’ ὁ μῦς ἐπιτρύξας Βαβρ. 42. 8, Ἡσύχ.: ἀπολ., ἐπὶ τέττιγος, τερετίζω μετά τι, Ἀνθ. Π. 6. 54.
French (Bailly abrégé)
seul. prés.
bourdonner, faire un bruit léger.
Étymologie: ἐπί, τρύζω.
Greek Monolingual
ἐπιτρύζω (Α)
1. γογγύζω, ψιθυρίζω επί πλέον ή κατόπιν
2. (για τζιτζίκι) τερετίζω.
[ΕΤΥΜΟΛ. < επί + τρύζω «μουρμουρίζω»].
Greek Monotonic
ἐπιτρύζω: μουρμουρίζω, γκρινιάζω, τινί, σε Βάβρ.
Russian (Dvoretsky)
ἐπιτρύζω: (о мыши) шуршать или пищать Babr.; (о кузнечике) стрекотать Anth.
