ἐξαράομαι
βωμὸν Ἀριστοτέλης ἱδρύσατο τόνδε Πλάτωνος, ἀνδρὸς ὃν οὐδ' αἰνεῖν τοῖσι κακοῖσι θέμις → Aristotle had this altar of Plato set up — Plato, a man whom the wicked dare not even mention in praise
English (LSJ)
A utter curses, ἐκ δ' ἀρὰς ἠρᾶτο S.Ant.427. II dedicate with solemn prayers, νεών Aeschin.3.116.
German (Pape)
[Seite 871] ἐξαράσασθαι od. ἐξάρασθαι (ἐξαρᾶσθαι?) als v. l. für ἐξειργάσθαι Aesch. 3, 116; VLL. erkl. durch Gebete einweihen. In tmesi ἐκ δ' ἀρὰς ήρᾶτο Soph. Ant. 423.
Greek (Liddell-Scott)
ἐξαράομαι: ἀποθ., καταρῶμαι, μετὰ συστ. αἰτ., ἐκ δ’ ἀρὰς κακὰς ἠρᾶτο τοῖσι τοὔργον ἐξειργασμένοις Σοφ. Ἀντ. 427. ΙΙ. τελῶ εὐχάς, ἐπὶ ἱδρύσεως ναοῦ, ὅτι χρυσᾶς ἀσπίδας ἀνέθηκεν (ὁ δῆμος τῶν Ἀθηναίων) πρὸς τὸν καινὸν νεὼν πρὶν ἐξαράσασθαι, «ἐξαράσασθαι δέ ἐστι τὸ ἐκτελέσαι τὰς ἀράς, τουτέστι τὰς εὐχάς, ἃς ἐπὶ ταῖς ἱδρύσεσι τῶν ναῶν εἰώθασι ποιεῖσθαι» (Ἁρποκρ.), Αἰσχίν. Κατὰ Κτησιφ. 32. 3. Διάφορ. γραφ. πρὶν ἐξειργάσθαι.
French (Bailly abrégé)
-ῶμαι;
seul. inf. ao. ἐξαράσασθαι;
dédier avec des prières solennelles.
Étymologie: ἐξ, ἀράομαι.
Spanish (DGE)
1 maldecir c. ac. int. ἐκ δ' ἀρὰς κακὰς ἠρᾶτο S.Ant.427 (tm.).
2 hacer votos a los dioses, antes de la dedicación de un templo, Harp.s.u. ἐξαράσασθαι, Phot.ε 1109.
Greek Monotonic
ἐξαράομαι: αποθ., ξεστομίζω κατάρες, καταριέμαι, σε Σοφ.
Russian (Dvoretsky)
ἐξαράομαι: 1) проклинать: ἐ. ἀρὰς κακάς τινι Soph. in tmesi осыпать страшными проклятиями кого-л.;
2) торжественно освящать (sc. τὸν καινὸν νεών Aeschin. - v. l. ἐξείργομαι).
Middle Liddell
Dep. to utter curses, Soph.
