ἀποταγή
ἀλλ᾽ οὐδὲ εἷς τέκτων ὀχυρὰν οὕτως ἐποίησεν θύραν, δι᾽ἧς γαλῆ καὶ μοιχὸς οὐκ εἰσέρχεται → but no carpenter ever made a door so secure that a weasel or a womanizer could not pass through it
English (LSJ)
ἡ, (ἀποτάσσω)
A renunciation of a claim, PLond.3.1007.18 (vi A. D.). II disinheriting, PMasp.97 ii 53 (vi A. D.).
German (Pape)
[Seite 329] ἡ, Entsagung, Sp.
Greek (Liddell-Scott)
ἀποτᾰγή: ἡ, (ἀποτάσσω) ἀπόταξις, ἀποκήρυξις, τοῦ κόσμου, Ἐκκλ.
Spanish (DGE)
-ῆς, ἡ
1 desistimiento, renuncia a reclamar un derecho PLond.1007.18 (VI d.C.), PErl.79.9 (VI d.C.)
•c. gen. obj. φαντασιῶν Dion.Ar.EH M.3.533D, al demonio por medio del bautismo τῶν ἔργων τοῦ Σατανᾶ Ath.Al.M.26.1221B, τοῦ Σαταννᾶ Cosm.Ind.Top.1.4.
2 repudio de una hija ἀ. καὶ ἀποκήρυξις PMasp.97ue.d.53 (VI d.C.).
Greek Monolingual
η (AM ἀποταγή) αποτάσσω
1. απάρνηση, αποκήρυξη
2. απομάκρυνση από κάτι, αποξένωση από περιουσιακά στοιχεία
3. αποκήρυξη του Σατανά και των έργων του από τον βαπτιζόμενο ή τον ανάδοχό του κατά την Κατήχηση, αμέσως πριν από το Βάπτισμα
4. ομολογία του κειρόμενου μοναχού για την απάρνηση των εγκόσμιων
αρχ.-μσν.
1. η ουσία της μοναχικής ζωής
2. η αναγκαιότητα
3. δυσχέρειες (κυρίως της μοναχικής ζωής).
