παντλήμων

English (LSJ)

Dor. παν-τλάμων, ον, gen. ονος,

   A = παντάλας, S.OT1379, El.150, E.Hec.197 (lyr.).

German (Pape)

[Seite 463] = παντάλας; Soph. O. R. 1379 El. 147; Eur. Hec. 198.

Greek (Liddell-Scott)

παντλήμων: Δωρ. -τλάμων, ον, γεν. -ονος, = παντάλας, Σοφ. Ο.Τ. 1379, Ἠλ. 150, Εὐρ. Ἑκάβ. 198.

French (Bailly abrégé)

ων, ον ; gén. ονος;
tout à fait malheureux.
Étymologie: πᾶν, τλήμων.

Greek Monolingual

και, δωρ. τ., παντλάμων, -ον, (Α)
πολύ δυστυχισμένος, δυστυχέστατος.
[ΕΤΥΜΟΛ. < παν- + τλήμων «δυστυχισμένος»].

Greek Monotonic

παντλήμων: Δωρ. -τλάμων, -ον, γεν. -ονος = παντάλας, σε Σοφ., Ευρ.

Russian (Dvoretsky)

παντλήμων: дор. παντλάμων 2, gen. ονος глубоко несчастный Soph., Eur.

Dutch (Woordenboekgrieks.nl)

παντλήμων -ον, Dor. παντλάμων [πᾶς, τλήμων] zeer ongelukkig.

Middle Liddell

παν-τλήμων, δοριξ -τλάμων, ον, = παντάλας, Soph., Eur.]