ἀκρίζω
ἔκστασίς τίς ἐστιν ἐν τῇ γενέσει τὸ παρὰ φύσιν τοῦ κατὰ φύσιν → what is contrary to nature is any developmental aberration from what is in accord with nature (Aristotle, On the Heavens 286a19)
English (LSJ)
(ἄκρος)
A go on tiptoe, E.Fr.570. 2 = τὰ ἄκρα ἐσθίειν, Sch.ll.21.12.
German (Pape)
[Seite 82] bei VLL., Berggipfel besteigen u. auf den Fußspitzen gehen; vgl. ἐπακρίζω; die Spitzen beschneiden, Schol. Eur. Or. 265.
Greek (Liddell-Scott)
ἀκρίζω: (ἄκρος) βαδίζω ἐπὶ τῶν ἄκρων τῶν ποδῶν, ἄκροις ποσὶ πορεύομαι, Ἐτυμ. Μ. 52, 43, Εὐρ. Ἀποσπ. 574, κόπτω τὸ ἄκρον, Σχόλ. εἰς Εὐρ. Ὀρ. 265· πρβλ. ἐξακρίζω.
Spanish (DGE)
1 andar de puntillas E.Fr.570.
2 comerse los brotes falsa etim. de ἀκρίς en Sch.Er.Il.21.12.
Greek Monolingual
(Α ἀκρίζω)
νεοελλ.
1. οδηγώ σε μιαν άκρη, απομονώνω κάποιον
2. αποσύρομαι σε μιαν άκρη, παραμερίζω
3. (για πλεούμενο) πλευρίζω
μσν.
1. τρώω τις άκρες
2. κόβω την άκρη
αρχ.
βαδίζω στις μύτες τών ποδιών.
[ΕΤΥΜΟΛ. < ἄκρος.
ΠΑΡ. αρχ. ἄκρισμα.
ΣΥΝΘ. ἐξακρίζω, ἐπακρίζω, ὑπερακρίζω.
