συναποκυλίνδω
From LSJ
οἵ γε καὶ ἐν τῷ παρόντι ἀντιπάλως μᾶλλον ἢ ὑποδεεστέρως τῷ ναυτικῷ ἀνθώρμουν → whose navy, even as it was, faced the Athenian more as an equal than as an inferior
English (LSJ)
aor. -εκύλῑσα, A roll away together with, ἑαυτῷ τὸν ἀντίπαλον Sch.B Il.23.730.
Greek (Liddell-Scott)
συναποκῠλίνδω: ἀόρ. -εκύλῑσα, ἀποκυλίω ὁμοῦ, συναπεκύλισεν ἑαυτῷ τὸν ἀντίπαλον Σχόλ. Ἑνετικ. εἰς Ἰλ. Ψ. 730.
Greek Monolingual
Α
μετατοπίζω κάποιον κυλώντας τον μαζί με άλλον («συναπεκύλισεν ἑαυτῷ τὸν ἀντίπαλον», Σχόλ. Ιλ.).
[ΕΤΥΜΟΛ. < συν- + ἀπὸ + κυλίνδω, άλλος τ. του κυλίω.
Greek Monolingual
Α
μετατοπίζω κάποιον κυλώντας τον μαζί με άλλον («συναπεκύλισεν ἑαυτῷ τὸν ἀντίπαλον», Σχόλ. Ιλ.).
[ΕΤΥΜΟΛ. < συν- + ἀπὸ + κυλίνδω, άλλος τ. του κυλίω.
