ψυχόω
Έγ', ὦ ταλαίπωρ', αὐτὸς ὧν χρείᾳ πάρει. Τὰ πολλὰ γάρ τοι ῥήματ' ἢ τέρψαντά τι, ἢ δυσχεράναντ', ἢ κατοικτίσαντά πως, παρέσχε φωνὴν τοῖς ἀφωνήτοις τινά –> Wretched brother, tell him what you need. A multitude of words can be pleasurable, burdensome, or they can arouse pity somehow — they give a kind of voice to the voiceless.
English (LSJ)
(ψυχή) A give soul to, λίθον APl.4.159; σῶμα Ph.1.33, cf. Nonn.D.25.542; ψυχοῦν τὸν λόγον, of νοήματα, animate, make alive, Ph.1.693, cf. Plot.4.4.22, Procl.Inst.196:—Pass., Ph.1.263, al., Plot.2.3.9. 2 give a psychical (opp. physical) character to physical sensations, Id.4.4.28. II (ψῦχος) Pass., to be made cold, become cold, Hp.Steril.213, f.l. in Plu.2.1052f (ψυχόμενον Bernardakis).
German (Pape)
[Seite 1404] 1) beseelen, beleben, λίθον Ep. ad. 245 (Plan. 159). – 2) kalt machen, abkühlen, erfrischen, Plut. de stoic. repugn. 41.
Greek (Liddell-Scott)
ψῡχόω: (ψυχή) παρέχω ψυχὴν ἢ ζωὴν εἴς τι, ἔμψυχόν τι ποιῶ, τίς λίθον ἐψύχωσε; Ἀνθ. Πλαν. 159· ψυχοῦν ποταμόν, ἐπὶ τῶν ἰχθύων, οἱ ὁποῖοι ποιοῦσιν αὐτὸν οἱονεὶ ἔμψυχον, ζῶντα, Φίλων Ι. 663. ΙΙ. (ψῦχος) ἐν τῷ παθ., γίνομαι ψυχρός, ψύχομαι, Ἱππ. 675. 49, Πλούτ. 2. 1052F.
French (Bailly abrégé)
-ῶ :
animer, vivifier.
Étymologie: ψυχή.
Greek Monotonic
ψῡχόω: μέλ. -ώσω (ψυχή), δίνω ψυχή ή ζωή σε κάτι, καθιστώ κάτι έμψυχο, τίς λίθον ἐψύχωσε;, σε Ανθ.
Russian (Dvoretsky)
ψῡχόω: охлаждать Plut.
