βαρυσφάραγος

English (LSJ)

[φᾰ], ον, A = βαρυσμάραγος, loud-thundering, of Ζεύς, Pi.I.8(7).23.

German (Pape)

[Seite 435] Ζεύς, schwerdonnernd, Pind. I. 7, 32.

Greek (Liddell-Scott)

βᾰρῠσφάρᾰγος: [σφᾰ], ον, = βαρυσμάραγος, ὁ ἠχηρῶς βροντῶν, ἐπὶ τοῦ Διός, Πίνδ. Ι. 8(7). 47.

French (Bailly abrégé)

ος, ον :
grondant sourdement, retentissant en parl. de Zeus lançant le tonnerre.
Étymologie: βαρύς, σφάραγος.

English (Slater)

βᾰρυσφᾰρᾰγος
1 deep rumbling of thunder, and so epith. of Zeus. βαρυσφαράγῳ πατρὶ (I. 8.22)

Spanish (DGE)

(βᾰρυσφάρᾰγος) -ον

• Prosodia: [-φᾰ-]
de retumbante estruendo Zeus, Pi.I.8.22.

Greek Monolingual

βαρυσφάραγος, -ον (Α)
ο βαρυσμάραγος.
[ΕΤΥΜΟΛ. < βαρύς + -σφάραγος < σφαραγούμαι (-έομαι) «τρίζω, τσυτσυρίζω»].

Greek Monotonic

βᾰρῠσφάρᾰγος: [ᾰ], -ον, αυτός που βροντά δυνατά, σε Πίνδ.

Russian (Dvoretsky)

βαρυσφάρᾰγος: (φᾰ) Pind. = βαρυβρεμέτης.

Middle Liddell

loud-thundering, Pind.

Dutch (Woordenboekgrieks.nl)

βαρυσφάραγος -ον βαρύς, σφαραγίζω zwaar donderend.