ἀκτέανος

English (LSJ)

ον, A without property, poor, BCH15.430 (Stratonicea), Man.4.114, AP7.353 (Antip.).

Greek (Liddell-Scott)

ἀκτέᾰνος: -ον, ἄνευ κτημάτων, περιουσίας, πτωχός, τινος, ὡς πρός τι, Ἀνθ. Π. 7, 353.

French (Bailly abrégé)

ος, ον :
sans biens, pauvre.
Étymologie: ἀ, κτέανον.

Spanish (DGE)

(ἀκτέᾰνος) -ον
carente de propiedad, pobre πατήρ AP 7.353 (Antip.Sid.), ἀκτέανοι πολιῆται IStratonikeia 1204.4 (crist.), cf. Serapio Off.Med.26, βροτός Man.4.114, de los monjes, Gr.Naz.M.37.784.

Greek Monolingual

ἀκτέανος, -ον (Α)
αυτός που δεν έχει κτήματα, ο φτωχός.
[ΕΤΥΜΟΛ. < ἀ- στερητ. + κτέανον «κτήμα»].

Greek Monotonic

ἀκτέᾰνος: -ον (κτέανον), αυτός που δεν έχει περιουσία, φτωχός, τίνος, σε κάτι, σε Ανθ.

Russian (Dvoretsky)

ἀκτέᾰνος: лишившийся (τεκέων ἀ. πατήρ Anth.).

Middle Liddell

κτέανον
without property, poor, τίνος in a thing, Anth.