διχοφρονέω
From LSJ
Τίς, ξένος ὦ ναυηγέ; Λεόντιχος ἐνθάδε νεκρὸν εὗρέ σ᾿ ἐπ᾿ αἰγιαλοῦ, χῶσε δὲ τῷδε τάφῳ, δακρύσας ἐπίκηρον ἑὸν βίον· οὐδὲ γὰρ αὐτὸς ἥσυχος, αἰθυίῃ δ᾿ ἶσα θαλασσοπορεῖ. → Who art thou, shipwrecked stranger? Leontichus found thee here dead on the beach, and buried thee in this tomb, weeping for his own uncertain life; for he also rests not, but travels over the sea like a gull.
English (LSJ)
A to hold different opinions, ib.763e.
German (Pape)
[Seite 647] uneinig (unschlüssig) sein; Plut. amator. 18 p. 45.
Greek (Liddell-Scott)
δῐχοφρονέω: ἔχω διάφορον φρόνημα, διχογνωμῶ, Πλούτ. 2. 763Ε.
French (Bailly abrégé)
-ῶ :
seul. prés.
être d’avis différent.
Étymologie: διχόφρων.
Spanish (DGE)
sostener opiniones diferentes περὶ θεῶν Plu.2.763e.
Russian (Dvoretsky)
διχοφρονέω: расходиться во мнениях, быть несогласным (περί τινος Plut.).
