ἀναφθέγγομαι
σφάγιον ἐπ' ὀλέθρῳ, γυναικεῖον ἀμφικεῖσθαι μόρον → my wife's death, lies upon me, bringing destruction after death | Is it that now there waits in store for me, my own wife's death to crown my misery
English (LSJ)
A call out aloud, Ph.1.74, al., Plu.Thes.24, Caes.46, etc.: c. acc., Plb.18.5.6; λόγιον Ph.2.177.
German (Pape)
[Seite 213] aufschreien, laut sagen, Pol. 17, 5; χρησμούς Plut. Thes. 24, u. öfter.
Greek (Liddell-Scott)
ἀναφθέγγομαι: ἀποθ., ἀναφωνῶ, ἀναβοῶ, Πολύβ. 17. 5, 6, Πλουτ. Θησ. 24, Καῖσ. 46, κτλ.: - ἀνάφθεγξις, εως, ἡ Φίλων.
French (Bailly abrégé)
1 parler à haute voix;
2 prononcer à haute voix, acc..
Étymologie: ἀνά, φθέγγομαι.
Spanish (DGE)
1 pronunciar, decir τοῦτο Plb.18.5.6, τὸ τοῦ Πλάτωνος Plu.2.40d, τάδε Ph.2.126, Philostr.VA 1.24
•abs. seguido de las palabras textuales, D.C.76.17.4, Ph.1.74, S.E.P.3.181
•c. ac. int. τὰ ὀνόματα S.E.M.1.143, τὰ ῥήματα Ῥωμαϊστὶ Plu.Caes.46, πάσας φωνάς Aristaenet.1.18.28.
2 pronunciar oráculos χρησμόν Ph.2.176, Philostr.Im.2.33, (λόγιον) Ph.2.177
•abs. pronunciar oráculos Σίβυλλαν ... ἀναφθεγξαμένην Plu.Thes.24.
Greek Monolingual
ἀναφθέγγομαι (Α)
αναφωνώ, φωνάζω δυνατά.
Greek Monotonic
ἀναφθέγγομαι: μέλ. -ξομαι, αποθ., αναφωνώ, αναβοώ, σε Πλούτ.
Russian (Dvoretsky)
ἀναφθέγγομαι: громко произносить, восклицать, провозглашать (τι Polyb., Plut.).
