ὕφεσις
Τὸ νικᾶν αὐτὸν αὑτὸν πασῶν νικῶν πρώτη τε καὶ ἀρίστη. Τὸ δὲ ἡττᾶσθαι αὐτὸν ὑφ' ἑαυτοῦ πάντων αἴσχιστόν τε ἅμα καὶ κάκιστον. → Τo conquer yourself is the first and best victory of all, while to be conquered by yourself is of all the most shameful as well as evil
English (LSJ)
εως, ἡ, (ὑφίημι) A letting down, slackening, of strings in music, Plu.2.389e; τῆς φωνῆς Antyll. ap. Orib.6.9.5; relaxation, σωμάτων μυωδῶν Gal.19.403; of the pulse, Ruf.Syn.Puls.6.5; lowering, τῶν ἀκοντίων Arr.Tact.38.3. 2 complaisance, ἐπὶ τῶν πραγμάτων Plu. Ant.24; πρὸς τοὺς φίλους Id.2.808c; χάρις . . ὕφεσις ἀκριβείας ἐν δέοντι Favorin. ap. Gell.1.3.27. II = ὑφαίρεσις 111, A.D. Pron.51.5, EM 36.33; ἡ ὕ. τῆς προθέσεως A.D.Conj.247.12. 2 Arithm., subtraction, David Proll.54.20; lowering of numbers, Ph.1.187. III descent in the scale, abasement, Procl. in Prm.p.618 S., Inst.29, al.; joined with ὑπόβασις (q.v.), Aristid. Quint.3.10; κατὰ ὕφεσιν Dam. Pr.34, cf. 69,91; subordination, subjection as a form of relation, Elias in Porph.203.5:—ἐν ὑφέσει· ἐν ἐλαττώσει, Hsch.
Greek (Liddell-Scott)
ὕφεσις: -εως, ἡ, (ὑφίημι) χαλάρωσις, ταπείνωσις, χαμήλωμα, Λατ. remissio, Πλούτ. 2. 389Ε, κλπ.· τῆς φωνῆς Ἄντυλλ. παρ’ Ὀρειβασ. 93 Matth. 2) ῥᾳθυμίᾳ, νωθρότης, ἀδράνεια, ἐπί τινος Πλουτ. Ἀντ. 24· πρός τινα ὁ αὐτ. 2. 808C. II. = ὑφαίρεσις ΙΙΙ. Ἐτυμ. Μέγ. 86, 33. ― Καθ’ Ἡσύχ.: «ὕφεσις· ὑπένδοσις, ταπείνωσις, ἐλάττωσσις, χάλασις», πρβλ. Σουΐδ. κ. Φώτ. ἐν λέξει.
French (Bailly abrégé)
εως (ἡ) :
1 relâchement, détente (des cordes d’un instrument, etc.);
2 fig. condescendance, concession, complaisance : ἐπί τινος au sujet de qch ; πρός τινα pour qqn.
Étymologie: ὑφίημι.
Russian (Dvoretsky)
ὕφεσις: εως ἡ ὑφίημι
1) ослабление, понижение (sc. τόνου Plut.);
2) уступчивость, снисхождение (ἐπὶ τῶν πραγμάτων и πρὸς τοὺς φίλους Plut.).
