κατάρυτος
From LSJ
οἵ γε καὶ ἐν τῷ παρόντι ἀντιπάλως μᾶλλον ἢ ὑποδεεστέρως τῷ ναυτικῷ ἀνθώρμουν → whose navy, even as it was, faced the Athenian more as an equal than as an inferior
English (LSJ)
ον, = κατάρρυτος.
Greek (Liddell-Scott)
κατάρῠτος: ον = κατάρρυτος, Εὐρ. ἐν Τρῳ 1067.
Greek Monolingual
κατάρυτος, -ον (Α)
βλ. κατάρρυτος.
Greek Monotonic
κατάρῠτος: -ον, ποιητ. αντί κατάρρυτος, σε Ευρ.
Russian (Dvoretsky)
κατάρῠτος: Eur. = κατάρρυτος.
Middle Liddell
κατάρῠτος, ον poet. for κατάρρυτος, Eur.]
