τοξοδάμας
Τὸ νικᾶν αὐτὸν αὑτὸν πασῶν νικῶν πρώτη τε καὶ ἀρίστη. Τὸ δὲ ἡττᾶσθαι αὐτὸν ὑφ' ἑαυτοῦ πάντων αἴσχιστόν τε ἅμα καὶ κάκιστον. → Τo conquer yourself is the first and best victory of all, while to be conquered by yourself is of all the most shameful as well as evil
English (LSJ)
αντος, ὁ, = τοξόδαμνος (subduing with the bow), A. Pers. 26, 30, 926 (all anap.).
German (Pape)
[Seite 1128] αντος, ὁ, = Folgdm; τοξοδάμαντές τ' ἠδ' ἱπποβάται, Aesch. Pers. 26, vgl. 30. 890, Bogenschütze.
French (Bailly abrégé)
αντος (ὁ) :
qui dompte l'ennemi avec ses flèches ou son arc ; οἱ τοξοδάμαντες les archers.
Étymologie: τόξον, δαμάω.
Greek (Liddell-Scott)
τοξοδάμᾱς: [δᾰ], αντος, ὁ, ὁ τόξοις δάμνων, δαμάζων, τοξότης, τοξοδάμαντές τ’ ἠδ’ ἱπποβάται Αἰσχύλ. Πέρσ. 26, 30, 926.
Greek Monolingual
-αντος, ὁ, Α
τοξόδαμνος.
[ΕΤΥΜΟΛ. < τόξον + -δάμας (< δάμνημι «δαμάζω»), πρβλ. λαο-δάμας].
Greek Monotonic
τοξοδάμᾱς: [δᾱ], -αντος, ὁ (δαμάω), = το επόμ., σε Αισχύλ.
Russian (Dvoretsky)
τοξοδάμᾱς: αντος (δᾰ) ὁ усмиряющий (поражающий) стрелами, меткий стрелок Aesch.
