Ἐνυώ
μελετᾶν οὖν χρὴ τὰ ποιοῦντα τὴν εὐδαιμονίαν, εἴπερ παρούσης μὲν αὐτῆς πάντα ἔχομεν, ἀπούσης δὲ πάντα πράττομεν εἰς τὸ ταύτην ἔχειν → one must practice the things which produce happiness, since if that is present we have everything and if it is absent we do everything in order to have it | so we must exercise ourselves in the things which bring happiness, since, if that be present, we have everything, and, if that be absent, all our actions are directed toward attaining it
English (LSJ)
οῦς, ἡ, A Enyo, goddess of war, Il.5.333; companion of Ares, ib.592, A.Th.45, etc.; daughter of Phorcys and Ceto, Hes.Th. 273. II = Lat. Bellona, Plu.Sull.9.
Spanish (DGE)
(Ἐνῡώ) -οῦς, ἡ
• Alolema(s): Ἐνhυώ SEG 35.1014 (Naxos, Sicilia VII/VI a.C.)
Enío mit.
1 divinidad de la guerra, devastadora de ciudades, que figura a veces en el séquito de Ares Il.5.333, 592, SEG l.c., A.Th.45, Call.Del.276, Ap.85, considerada unas veces madre de Ares, otras hija o nodriza, Corn.ND 21, Sch.Bek.Il.5.333, hermana de Pólemos (la Guerra), Q.S.8.425, su estatua en Atenas fue esculpida por los hijos de Praxíteles, Paus.1.8.4
•meton. batalla, guerra según los editores escrito Ἐνυώ o ἐνυώ AP 6.171, Nonn.D.2.475, 47.705.
2 una de las Grayas, hija de Forquis o Forcos y Ceto, Hes.Th.273, Apollod.2.4.2.
3 identif. c. divinidades no griegas: en Roma, donde tenía un templo, c. la divinidad guerrera Belona, Plu.Sull.7, 30, Cic.13
•c. la divinidad Ma de Comana y Capadocia, Str.12.2.3.
French (Bailly abrégé)
οῦς (ἡ) :
Ényô, déesse de la guerre.
Étymologie: DELG nom de divinité prob. préhell.
Greek (Liddell-Scott)
Ἐνῡώ: -όος, συνῃρ. -οῦς, ἡ, ἡ πολεμικὴ θεά, ταυτιζομένη τῇ τῶν Ρωμαίων Bellona, Ἰλ. Ε. 333· σύντροφος τοῦ Ἄρεως, αὐτόθι 592, Αἰσχύλ. Θήβ. 45, κτλ. ‒ Καθ᾿ Ἡσ. ἐν Θεογ. 270 - 3 μία ἐκ τῶν Γραιῶν, Φόρκυϊ δ᾿ αὖ Κητὼ Γραίας τέκε... Πεφρηδὼ τ᾿ εὔπεπλον Ἐνυώ τε κροκόπεπλον. Πρβλ. Ἐνυάλιος.
Greek Monolingual
Ένυώ, η (Α)
1. θεά του πολέμου
2. σύντροφος του Άρη («ἧρχε δ' ἄρα σφιν Ἄρης και πότνι' Ἐνυώ», Ομ. Ιλ.)
3. μία από τις Γραίες, τις θυγατέρες του Φόρκυος και της Κητώς
4. η θεά τών Ρωμαίων Bellona.
Greek Monotonic
Ἐνῡώ: γεν. -όος, συνηρ. -οῦς, ἡ, η Ενυώ, θεότητα του πολέμου, αντίστοιχη της ρωμ. Bellona, σε Ομήρ. Ιλ., Αισχύλ.
Russian (Dvoretsky)
Ἐνῡώ: οῦς ἡ Энио (дочь Форкия и Кето Hes.; богиня войны Hom., Aesch.).
Middle Liddell
n
Enyo, goddess of war, answering to the Roman Bellona, Il., Aesch.
