διατρυπάω
οἵ γε καὶ ἐν τῷ παρόντι ἀντιπάλως μᾶλλον ἢ ὑποδεεστέρως τῷ ναυτικῷ ἀνθώρμουν → whose navy, even as it was, faced the Athenian more as an equal than as an inferior
English (LSJ)
bore through, pierce, Arist.HA528b33:—Pass., Luc. Sat.24.
Spanish (DGE)
(διατρῡπάω) I tr.
1 perforar, agujerear τὰ ὄστρακα Arist.HA 528b33, cf. 547b7, τοὺς καλάμους Arist.HA 556b3, cf. Sch.A.R.2.326a, en v. pas. ὀστράκινα σκεύη ... δι' ἀλλήλων διατρυφθέντα Gr.Nyss.Eun.3.1.71
•sent. obs. tb. en v. pas. dejarse penetrar Ps.Archil.Fr.291.3.
2 picar τὰ δέρματα los insectos, Arist.HA 528b32, cf. Sch.A.Supp.556, en v. pas. τὴν ἐσθῆτα ... κοσκινηδὸν διατετρυπῆσθαι ὑπὸ τῶν βελτίστων μυῶν Luc.Sat.24
•fig. ser atravesado ἡ ψυχὴ ... διατετρυπημένη ... ὑπὸ φροντίδων Chrys.M.58.486.
II intr. hacer un agujero εἰς τὴν ἄμμον καταδύεται τῷ ῥύγχει διατρυπήσας Arist.HA 621a5.
German (Pape)
[Seite 608] durchbohren; Arist. H. A. 4, 4; Luc. Ep. Sat. 24, von dem Zerfressen der Motten.
French (Bailly abrégé)
-ῶ :
trouer, percer, creuser.
Étymologie: διά, τρυπάω.
Greek (Liddell-Scott)
διατρῠπάω: τρυπῶ διὰ μέσου, διαπερῶ, Ἀριστ. Ἱστ. Ζ. 4.4,15., 5.15,13, κτλ.
Russian (Dvoretsky)
διατρῡπάω:
1) просверливать, прокалывать (τὰ ὄστρακα Arst.);
2) точить насквозь, прогрызать (διατετρυπῆσθαι ὑπὸ τῶν μυῶν Luc.).
Dutch (Woordenboekgrieks.nl)
δια-τρυπάω perforeren.