ἀγακλειτός

From LSJ
Revision as of 17:06, 25 November 2022 by Spiros (talk | contribs) (Text replacement - "<b class="num">(\d+)\)" to "<b class="num">$1")

Ἔπαινον ἕξεις, ἂν κρατῇς, ὧν δεῖ κρατεῖν → Laus est, si, quibus est imperandum, tu imperes → Lob hast du, wenn du herrschst, worüber zu herrschen gilt

Menander, Monostichoi, 139
Click links below for lookup in third sources:
Full diacritics: ἀγακλειτός Medium diacritics: ἀγακλειτός Low diacritics: αγακλειτός Capitals: ΑΓΑΚΛΕΙΤΟΣ
Transliteration A: agakleitós Transliteration B: agakleitos Transliteration C: agakleitos Beta Code: a)gakleito/s

English (LSJ)

ή, όν, = ἀγακλεής (very glorious, very famous, far-famed), of men, Il. 2.564, Hes. Th. 1016, etc. of things, ἀ. ἑκατόμβη Od. 3.59 ; πάθος S. Tr. 854 (lyr.).

Spanish (DGE)

-ή, -όν
• Prosodia: [ᾰ-]
1 renombrado, muy famoso, preclaro, glorioso de dioses y héroes Καπανεύς Il.2.564, Θρασύμηλος Il.16.463, Μίνως Hes.Fr.204.57, cf. Fr.33(a)20, Χείρων AP 14.68
de pueblos y colectividades Τυρσηνοί ἀγακλειτοῖσι Hes.Th.1016, ἐπικούρων Il.12.101, πυλαωροί Il.21.530, ἄνδρας ἀγακλειτούς γείνατο Κεκροπίη IG 22.3669.9, Νέπως IG 22.8918 (ambas III d.C.), ἱερῆες Gr.Naz.M.37.1493
de mujeres o ninfas, frec. al ser pretendidas como esposas μνηστῆρες ἀγακλειτῆς βασιλείης Od.17.370, 468, 18.351, 21.275, cf. Orph.A.1319, Γαλάτεια Il.18.45, Εὐρυφάεσσα h.Hom.31.4, Μιδείη Chersias 1, Νύμφαι B.13.90.
2 de cosas renombrado, memorable ἑκατόμβη Od.3.59, 7.202, πάθος S.Tr.854.

German (Pape)

[Seite 7] ή, όν, dasselbe p. (ἕνδοξος), Hom. Beiw. von Helden, auch ἐπίκουροι Il. 12, 161, πυλαωροί 21, 536, Γαλάτεια Iliad. 18, 45, βασίλεια Odyss. 17, 376. 468. 18, 351. 21, 275, ἑκατόμβη Od. 3, 59. 7, 262; – Hes. Τυρσηνοί Theog. 1015; Soph. πάθος Ἡρακλέους Tr. 852, ch.; öfter bei Sp.

French (Bailly abrégé)

ή, όν :
1 très illustre;
2 magnifique (hécatombe) ; en mauv. part extraordinaire.
Étymologie: ἄγαν, κλειτός.

Russian (Dvoretsky)

ἀγακλειτός:
1 Hom., Hes. = ἀγακλεής;
2 великолепный (ἑκατόμβη Hom.);
3 невиданный, неслыханный (πάθος, sc. Ἡρακλέους Soph.).

Greek (Liddell-Scott)

ἀγακλειτός: -ή, -όν, = τῷ προηγ. παρ’ Ὁμ. καὶ Ἡσ. τὸ πλεῖστον ὡς ἐπίθ. ἀνθρώπων· = ἔνδοξος. (Ἰλ. Μ, 101. ― ἐπίκουροι, Φ. 530· πυλαωροί, Ὀδ. Ρ. 370· βασίλεια (Πηνελόπη), Γαλάτεια, Ἰλ. Σ. 45. Τυρσηνοὶί, Ἡσ. Θεογ. 1015). 2) ἐπὶ πραγμάτων· ἀγακλειτὴ ἑκατόμβη, Ὀδ. Γ. 59· ἀγ. πάθος Ἡρακλέους, Σοφ. Τρ. 854 (ἐν λυρ.) πρβλ. ἀγακλυτός.

English (Autenrieth)

highly renowned, famous, epithet of men, of a Nereid, Il. 18.45, and of hecatombs.

Greek Monotonic

ἀγακλειτός: -ή, -όν,
1. = το προηγ., σε Όμηρ. κ.λπ.
2. λέγεται για πράγματα, ἀγακλειτὴ ἑκατόμβη, σε Ομήρ. Οδ.

Middle Liddell


1. = ἀγακλεής, Hom., etc.
2. of things, ἀγακλειτὴ ἑκατόμβη Od.