διακορέω
Θεοὶ μὲν γὰρ μελλόντων, ἄνθρωποι δὲ γιγνομένων, σοφοὶ δὲ προσιόντων αἰσθάνονται → Because gods perceive future things, men what is happening now, but wise men perceive approaching things
English (LSJ)
= διακορεύω (deflower), Luc. Tox. 25 ; — Pass., Ael. NA 11.16.
Spanish (DGE)
desvirgar, desflorar με διεκόρησεν οὖσαν ἑπτέτιν Ar.Th.480, Apolo a Evadne, Sch.Pi.O.6.46c, cf. Luc.Tox.25, en v. pas. Ael.NA 11.16, Sch.Theoc.2.66-68b, 7.78-79a, Eust.643.23, Sud.
•en v. med. mismo sent. Lex.Vind.s.u. διεκορήσατο.
German (Pape)
[Seite 583] dasselbe, Luc. D. mar. 13, 1; διεκόρη. σας τὴν παῖδα Ael. H. N. 11, 16.
French (Bailly abrégé)
-ῶ :
violer une jeune fille.
Étymologie: διά, κόρη.
Syn. διαπαρθενεύω.
Greek (Liddell-Scott)
διακορέω: (κόρη) διαφθείρω κόρην, διαπαρθενεύω, Λουκ. Δ. Ἐναλ. 13. 1.
Dutch (Woordenboekgrieks.nl)
διακορέω [διά, 2 κορέω] ontmaagden.
Translations
deflower
Albanian: zhvirgjëroj; Arabic: اِفْتَضَّ, or فَضَّ + عُذْرِيّة or بَكَارَة vel sim.; Bulgarian: обезчестявам; Chinese Mandarin: 開苞, 开苞, 破瓜, 破處; Czech: odpanit; Dutch: ontmaagden; Esperanto: deflori, malvirgigi; Finnish: viedä neitsyys; French: déflorer, dépuceler; Galician: desflorar, desvirgar; German: deflorieren, entjungfern; Greek: διακορεύω, ξεπαρθενιάζω; Ancient Greek: ἀνακοιτάζομαι, ἀποπαρθενόω, ἀποπαρθενεύω, γίσαι, διακορεύω, διακορέω, διακορίζω, διαπαρθενεύω, ἐκκορέω, ἐκκορίζω, ἐκπαρθενεύω, καταγιγαρτίζω; Hungarian: megbecstelenít; Icelandic: afmeyja; Ido: desvirgigar; Italian: deflorare, sverginare; Japanese: 破瓜する; Latin: defloro, devirgino; Luxembourgish: defloréieren; Macedonian: обесчестува; Polish: rozdziewiczać; Portuguese: deflorar, desvirginar; Romanian: deflora; Russian: лишать девственности, лишить девственности, дефлорировать, растлевать, растлить; Spanish: desflorar, desvirgar; Telugu: కన్నెరికముతీయు; Turkish: kızlık bozmak
