ἀρότης
τὸ δ' ἡδέως ζῆν καὶ ἱλαρῶς οὐκ ἔξωθέν ἐστιν, ἀλλὰ τοὐναντίον ὁ ἄνθρωπος τοῖς περὶ αὑτὸν πράγμασιν ἡδονὴν καὶ χάριν ὥσπερ ἐκ πηγῆς τοῦ ἤθους προστίθησιν → but a pleasant and happy life comes not from external things, but, on the contrary, man draws on his own character as a source from which to add the element of pleasure and joy to the things which surround him
English (LSJ)
ου, ὁ, = ἀροτήρ (plougher, husbandman, begetter, father), Pi. I. 1.48, Hdt. 4.2, Pherecr. 130 ; βόες ἀ. Hp. Art. 8, cf. Ael. VH 5.14 ; Πιερίδων ἀρόται workmen of the Muses, i.e. poets, Pi. N. 6.32 ; ἀ. κύματος seaman, Call. Fr. 436.
Spanish (DGE)
-ου, ὁ
• Prosodia: [ᾰ]
1 gener. campesino, labrador Pherecr.137.1, Plu.2.406c, Nonn.D.1.111, A.D.Adu.135.16
•op. νομάδες: Σκύθαι ... οὐ γὰρ ἀρόται εἰσὶ ἀλλὰ νομάδες Hdt.4.2
•arador, yuntero βοῶν οἱ ἀρόται Hp.Art.8, cf. Ael.VH 5.14
•fig. Πιερίδων ἀρόται aradores de las Musas e.d. los poetas Pi.N.6.32
•ἀρόται κύματος los marinos Call.Fr.572.
2 como adj. de labor βοῦς A.R.1.1217.
German (Pape)
[Seite 357] ὁ, = ἀροτήρ, Pind. I. 1, 48 N. 6, 33; Ap. Rh. 1, 1217; βοῦς Ael. V. H. 5, 14; κύματος, Schiffer, Callim. frg. 436.
French (Bailly abrégé)
ου (ὁ) :
laboureur.
Étymologie: ἀρόω.
Russian (Dvoretsky)
ἀρότης: ου ὁ Her. = ἀροτήρ.
Greek (Liddell-Scott)
ἀρότης: -ου, ὁ = τῷ προηγ., Πινδ. Ι. 1. 67, Ἡρόδ. 4. 2, Φερεκρ. ἐν «Πέρσαις» 1· βόες ἀρ. Ἱππ. π. Ἄρθρ. 784· Περίδων ἀρόται, θεράποντες τῶν Μουσῶν, δηλ. ποιηταί, Πίνδ. Ν. 6. 55· ἀρόται κύματος, ἐργάται τῆς θαλάσσης, ναῦται, Καλλιμ. Ἀποσπ. 436
Greek Monolingual
ἀρότης, ο (Α) αρώ
αυτός που οργώνει.
Greek Monotonic
ἀρότης: -ου, ὁ, = το προηγ., σε Ηρόδ., Πίνδ.