ὑπεικτικός
From LSJ
τὸ δὲ ποιεῖν ἄνευ νοῦ ἃ δοκεῖ καὶ σὺ ὁμολογεῖς κακὸν εἶναι: ἢ οὔ → but doing what one thinks fit without intelligence is—as you yourself admit, do you not?—an evil
English (LSJ)
ή, όν, disposed to yield, yielding, Arist.GC326a14.
German (Pape)
[Seite 1184] nachgiebig (?).
Russian (Dvoretsky)
ὑπεικτικός: податливый (τὸ μαλακόν Arst.).
Greek (Liddell-Scott)
ὑπεικτικός: -ή, -όν, ὑποχωρῶν, ἐνδοτικός, Ἀριστ. π. Γεν. καὶ Φθορ. 1. 8, 16.
Greek Monolingual
-ή, -όν, Α ὑπείκω
ενδοτικός, υποχωρητικός.
