δοξοκοπέω
καλῶς γέ μου τὸν υἱὸν ὦ Στιλβωνίδη εὑρὼν ἀπιόντ' ἀπὸ γυμνασίου λελουμένον οὐκ ἔκυσας, οὐ προσεῖπας, οὐ προσηγάγου, οὐκ ὠρχιπέδισας, ὢν ἐμοὶ πατρικὸς φίλος → Ah! Is this well done, Stilbonides? You met my son coming from the bath after the gymnasium and you neither spoke to him, nor kissed him, nor took him with you, nor ever once felt his balls. Would anyone call you an old friend of mine?
English (LSJ)
A court popularity, Plb.12.25e.3, D.Chr.66.1, Plu.Per.5. 2 strike, impress the imagination, τῷ ὄχλῳ τοῦ ἀριθμοῦ Longin.23.2.
Spanish (DGE)
1 c. suj. de pers. buscar la fama, la popularidad δοξοκοποῦντες καὶ πρὸς χάριν βλέποντες Plb.12.25e.3, τι τοιοῦτο δοξοκοπεῖν Plu.Per.5, δοξοκοπῶν ... καὶ φιλοτιμούμενος D.Chr.66.1, cf. Porph.Abst.1.38, Eus.DE 3.6 (p.133), Simp.in Epict.37.178.
2 de abstr. en crít. lit. buscar majestuosidad, intentar impresionar τὰ πληθυντικὰ μεγαλορρημονέστερα καὶ αὐτῷ δοξοκοποῦντα τῷ ὄχλῳ τοῦ ἀριθμοῦ Longin.23.2.
German (Pape)
[Seite 657] nach Ehre trachten, ehrsüchtig handeln; Pol. Exc. Vat. p. 391; Plut. Pericl. 4 u. a. Sp.
French (Bailly abrégé)
-ῶ :
prétendre à la gloire ou aux honneurs.
Étymologie: δόξα, κόπτω.
Greek Monotonic
δοξοκοπέω: μέλ. -ήσω, επιδιώκω δόξα, φήμη, σε Πλούτ.
Russian (Dvoretsky)
δοξοκοπέω: добиваться славы, быть честолюбивым, искать популяргости Polyb., Plut.
Middle Liddell
δοξοκοπέω, fut. -ήσω [from δοξοκόπος
to court popularity, Plut.
