λινόζωστις
καὶ ὑποθέμενος κατὰ τῆς κεφαλῆς φέρειν τὰς πληγάς, ὡς ἐν ἐκείνῃ τοῦ τε κακοῦ τοῦ πρὸς ἀνθρώπους → and having instructed them to bring their blows against the head, seeing that the harm to humans ... (Josephus, Antiquities of the Jews 1.50)
English (LSJ)
(in codd. sometimes wrongly λῐνοζῶστις), εως (Gal.14.760, 19.128) and ιδος (Id.12.63, 19.96), Ion. ιος (Hp.Epid.7.92), ἡ,
A mercury, Mercurialis annua, Hp.Mul.2.135, Epid.l. c., Dsc.4.189: dat. λινοζώστῳ v.l. in Aret.CA1.2.
2 λινόζωστις ἀγρία ἄρρην = dog's mercury, Mercurialis perennis, Ps.-Dsc.4.190.
German (Pape)
[Seite 49] ἡ, eine Pflanze, Bingelkraut; Arist. plant. 2, 6; Hippocr. u. A.
French (Bailly abrégé)
εως ou ιδος (ἡ) :
mercuriale, plante.
Étymologie: λίνον, ζώννυμι.
Russian (Dvoretsky)
λῐνόζωστις: εως ἡ бот. пролеска (Mercurialis annua) Arst.
Greek (Liddell-Scott)
λῐνόζωστις: (ἐν τοῖς Ἀντιγράφ. ἐνίοτε ἡμαρτημένως, -ζῶστις), εως καὶ ιδος (ἀμφότερα παρὰ Γαλην.), Ἰων. ιος, ἡ, σκαρολάχανον ἢ σκαρόχορτον, Ἱππ. 653. 52., 1234D, Ἀριστ. π. Φυτ. 2. 6. 10, Διοσκ. 4. 191.
Greek Monolingual
ζώστις, -ώστεως και -ώστιδος και ιων. γεν. ώστιος, ἡ (Α) είδος φυτού.
[ΕΤΥΜΟΛ. < λίνον + -ζωστις (< ζώννυμι)].
